Haite Kudasai, Takamine-san

Takamine Takane to uczennica, która w każdej dziedzinie osiąga perfekcję. Świetne oceny, imponujące umiejętności sportowe oraz stanowisko przewodniczącej samorządu uczniowskiego zdobyte już na pierwszym roku szkoły średniej sprawiają, że budzi powszechny podziw i zazdrość. Jednak za jej sukcesami kryje się pewien sekret – Takamine posiada nadnaturalną zdolność nazwaną Eternal Virgin Road, pozwalającą jej cofać swoje działania i zmieniać ich rezultaty. Ta wyjątkowa umiejętność ma jednak swoją cenę – aby z niej skorzystać, Takamine musi pozbyć się części swojej bielizny.

Podczas jednej z lekcji, niezadowolona z wyniku testu, Takamine decyduje się użyć swojej mocy. Przypadkowo zauważa to jej przeciętny, niezbyt pewny siebie kolega z klasy – Shirota Koushi. Zanim chłopak zdążył zrozumieć, co właściwie zobaczył, rzeczywistość się zmieniła, a wynik testu Takamine osiąga maksymalną ocenę. Gdy zaintrygowany Shirota postanawia zapytać dziewczynę o jej wcześniejszy wynik, Takamine ujawnia mu swój sekret. Następnie, wykorzystując sytuację, szantażem zmusza go do pełnienia roli jej przenośnej garderoby. Wszystko po to, by mogła bez ograniczeń korzystać ze swojej zdolności i utrzymać pozycję najpopularniejszej osoby w szkole. Shirota, nie widząc innego wyjścia, zgadza się, przez co między nim a najbardziej podziwianą uczennicą w szkole nawiązuje się nietypowa, intymna relacja.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – pierwszy odcinek może sugerować, że tytuł ten nie ma nic do zaoferowania niż fanserwis, jednak ja jako czytelnik mangi wiem, że tak nie jest. Samą adaptację zrealizowano naprawdę dobrze, bez ugrzeczniani i cenzury. Na zachodzie dostaliśmy nawet wersję całkowicie pozbawiony jakiejkolwiek cenzury w postaci przebłysków świetlnych lub czarnych pasów (czyli najlepszą z trzech wersji, w jakich serial jest w japońskiej TV). Mam nadzieję, że poziom adaptacji zostanie utrzymany przez cały sezon.

• Powrót do listy tytułów

Rock wa Lady no Tashinami deshite

W prestiżowej akademii dla dziewcząt Oushin, gdzie zbierają się młode damy z elitarnych rodzin, Suzunomiya Ririsa, obecnie córka magnata nieruchomości po ponownym zamążpójściu jej matki, zostaje zmuszona porzucić gitarę i muzykę rockową, by dopasować się do otoczenia. Każdego dnia musi ukrywać swoją prawdziwą naturę, udając idealną damę z wyższych sfer, mimo że wewnętrznie tęskni za swoją dawną pasją.
Jej życie zmienia się, gdy przypadkiem trafia do starego, nieużywanym budynku szkolnego i słyszy ten kogoś grającego na perkusji. Okazuje się nią być Kurogane Otoha – córka wpływowego polityka i najbardziej podziwiana uczennica pierwszego roku. Gdy Ririsa zwraca jej zgubioną kostkę do gitary, dochodzi między nimi do muzycznej konfrontacji. Ku zaskoczeniu Ririsy, pozornie idealna i elegancka Otoha okazuje się być niezwykle utalentowaną i porywającą perkusistką.
Ta niespodziewana konfrontacja staje się początkiem ich wspólnej muzycznej podróży. Obie dziewczyny, mimo różnych osobowości i pochodzenia, łączy ukrywana miłość do rocka. Razem odkrywają w sobie dusze rockowych gwiazd, starając się jednocześnie sprostać wymaganiom elitarnej akademii, gdzie największym zaszczytem jest zdobycie tytułu Noble Maiden – wyróżnienia przyznawanego najdoskonalszym uczennicom.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – wszystkie moje obawy, które wyraziłem w zapowiedzi sezonu zostały rozwiane. Bardzo dobry start, muzycznie również jestem usatysfakcjonowany. Jedynym minusem, który trochę zepsuł mi przyjemność z oglądania, to użycie grafiki 3D podczas scen, gdzie dziewczyny grały na instrumentach. Mimo, iż nie wyglądały one okropnie, to mimo wszystko psuło to dynamikę. W każdym razie – seria zostaje na mojej liście.

• Powrót do listy tytułów

Kowloon Generic Romance

W odległej przyszłości, osoby ceniące dawny styl życia zamieszkują Kowloon – dzielnicę slumsów służącą jako schronienie dla tych, którzy tęsknią za dawnym Hongkongiem. Pośredniczka nieruchomości Kujirai Reiko pragnie jednak odkrywać nowe, ekscytujące miejsca w okolicy. Natomiast jej jedyny współpracownik, Kudou Hajime, delektuje się nostalgią, którą wywołuje w nim miasto i odstrasza go wszystko, co nowoczesne, co przenika przez jego mury. Pomimo różniących ich poglądów i ciągłych sprzeczek o najdrobniejsze rzeczy, oboje często spędzają ze sobą przyjemnie czas. Pewnego dnia nieudany żart prowadzi Hajime do nieoczekiwanego zbliżenia się do Reiko, za które szybko przeprasza. Zaskoczona jego zachowaniem, Reiko zaczyna szukać możliwych wyjaśnień, tylko po to, by odkryć przeszłość, której zupełnie nie pamięta. Sama ma wrażenie, iż żyje jednocześnie w dwóch równoległych rzeczywistościach, czasem widząc miejsca i sklepy, które nie powinny się tam znajdować.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – jeszcze lepszy start, niż oczekiwałem. Cudowna oprawa wizualna i design postaci. Całkiem ładny fanserwis i fabuła, która intryguje już od samego początku. Czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki.

• Powrót do listy tytułów

Danjo no Yuujou wa Seiritsu suru? (Iya, Shinai!!)

Natsume Yuu marzy o posiadaniu własnego sklepu z akcesoriami. Jego rodzice zgadzają się na podążanie za tym marzeniem, jeśli uda mu się sprzedać 100 akcesoriów na szkolnym festiwalu, jednocześnie zdając sobie sprawę, że jest to rzecz niewykonalna dla niego. Chłopek otrzymuje jednak niespodziewaną pomoc od popularnej dziewczyny, Inuzuki Himari, która namawia inne uczennice, by kupiły od niego wszystko, co ma w ofercie. Dwa lata później, będąc już uczniem szkoły średniej, Yuu regularnie sprzedaje swoje akcesoria za pośrednictwem sklepu swoich rodziców. Co ciekawe, Himari nadal go wspiera, mogąc w ten sposób obserwować podekscytowanie w jego oczach, podczas pracy. Zaczęła też nosić naszyjnik, który wykonał z anemone flaccida, symbolizującego wieczną przyjaźń i nie rozłąkę. Często żartuje, że będzie musiała go poślubić, jeśli nie otworzy swojego sklepu przed trzydziestymi urodzinami.
W prywatnych rozmyślaniach, Himari nie potrafi określić, czy jest w nim zakochana, ponieważ myśl o tym, że Yuu mógłby spotykać się z innymi dziewczynami, wcale nie wywołuje w niej uczucia zazdrości. Pewnego dnia Yuu dostrzega dziewczynę noszącą bransoletkę, którą sprzedał na festiwalu w poprzedniej szkole, ale ucieka, gdy ta wpada w złość, gdy proponuje naprawę zerwanego łańcuszka. Przyjaciel Yuu, znany w szkole kobieciarz Shinji, okazuje się przyjacielem z dzieciństwa tej dziewczyny, Enomoto Rion. Wspólnie aranżują sytuację, w której Yuu może naprawić bransoletkę, którą tak naprawdę sprzedał starszej siostrze Rion, obecnie modelce. Rion jest pod wrażeniem poziomu skupienia, jakie Yuu wkłada w swoją pracę, i jest zaskoczona, że on i Himari nie są parą.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – całkiem udany start. Widzę w którą stronę zmierza ta seria i już teraz szczerze kibicuję Himari. Serial na pewno zostaje na mojej liście oglądanych.

• Powrót do listy tytułów

Summer Pockets

Takahara Hairi, młody chłopak zmagający się z emocjonalną raną, przybywa na odległą wyspę Torishirojima podczas letnich wakacji, by pomóc swojej ciotce Katou Kyouko w selekcji rzeczy po niedawno zmarłej babci – ekscentrycznej kobiecie, która kolekcjonowała skarby z całego świata. Po przybyciu Hairi doświadcza niewytłumaczalnego poczucia nostalgii, mimo że nigdy wcześniej nie odwiedził tej wyspy. Podczas pobytu spotyka barwną grupę postaci: energiczną Umi, która również mieszka w domu jego ciotki, tajemniczą Shirohę ćwiczącą samotnie nad wodą nocą, spóźnialską pracownicę Ao z jej zwierzakiem zwanym Inari oraz różnych innych mieszkańców wyspy.

Torishirojima kieruje się swoimi osobliwymi zwyczajami, w tym polowaniem na osoby bez koszulek, gdzie przyłapani bez odpowiedniego stroju w miejscach publicznych są ścigani przez samozwańcze lokalne służby porządkowe. Hairi stopniowo wplątuje się w życie mieszkańców wyspy i tajemnice, które skrywają. Powoli okrywa, że Torishirojima kryje więcej niż tylko rzeczy pozostawione przez jego babcię – zawiera sekrety, powiązania i być może uzdrowienie, którego nieświadomie szuka dla swojego zranionego serca.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – mocno nostalgiczny start. Już pierwsze ujęcie z mewami i morzem przenoszą wstecz do lat 2000. Od samego początku czuje się, że jest to adaptacja dobrej visual novel. Klimat tego typu historii jest po prostu niepodrabialny i studio feel idealnie dokonało translacji z materiału źródłowego do adaptacji anime. Wspaniały początek, doskonała oprawa wizualna, świetna ścieżka dźwiękowa i wspomniany klimat, który przenosi widza wstecz o dwie dekady (co dla mnie jest ogromną zaletą). Jest to na pewno jeden tytułów, na którego odcinki będę czekać najbardziej.

• Powrót do listy tytułów

Zatsu Tabi – That’s Journey

Suzugamori Chika, osiemnastoletnia początkująca mangaka, znajduje się w twórczym impasie. Po odrzuceniu przez jej redaktora Yoshimoto trzech projektów wraca do domu przygnębiona, zastanawiając się, czy jej wcześniejszy sukces był tylko dziełem przypadku. W przypływie impulsu Chika publikuje ankietę w mediach społecznościowych, pytając, w którym kierunku powinna udać się w podróż. Gdy ankieta niespodziewanie otrzymuje tysiące głosów, Chika postanawia uszanować wyniki i wyrusza w spontaniczną podróż na północ do Aizuwakamatsu w prefekturze Fukushima.

Następnego dnia wsiada do shinkansena i po przesiadce na lokalną linię kolejową ostatecznie dociera do onsenu Higashiyama. Bez wcześniejszej rezerwacji udaje jej się zdobyć pokój w jednym ryoukanów, gdzie zanurza się w gorącej wodzie i rozmyśla nad swoją przyszłością. Po nocy spędzonej w roukanie odwiedza świątynię góry Haguro, gdzie podejmuje wyzwanie wspięcia się po 1225 kamiennych stopniach, doświadczając podczas wspinaczki huśtawki emocji – od podekscytowania przez frustrację, niemal do łez, a w końcu poczucia spełnienia. Mimo rozczarowania brakiem spektakularnego widoku na szczycie wraca z odnowionym twórczym natchnieniem.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – PV już wcześniej sugerowały mi, że raczej nie będę zawiedziony. Moje pierwsze wrażenia potwierdziły się podczas oglądania odcinka premierowego. Uwielbiam tego typu serie. Wszystko pokazane w tym anime jest odzwierciedleniem prawdziwych miejsc w Japonii. Niektóre ujęcia aż nadto mieszają rzeczywistość z animacją, ponieważ przedstawiają bardzo lekko zmodyfikowane zdjęcia owych lokacji z naniesieniem bohaterki. To jest jedyna rzecz, do której mogę się przyczepić, ponieważ wolałbym zobaczyć te lokacje narysowane od nowa, tak jak miało to miejsce w wielu innych seriach. Nie jest to jedna coś, co negatywne wpływa na odbiór całości.

• Powrót do listy tytułów

Shiunji-ke no Kodomotachi

W zamożnej dzielnicy Seijo w tokijskiej Setagawie krążą plotki o luksusowej posiadłości zamieszkiwanej przez siedmioro oszałamiająco pięknych rodzeństwa. Rodzina Shiunji wydaje się idealna z zewnątrz – pięć pięknych sióstr i dwóch przystojnych braci, wszyscy mieszkający pod jednym dachem jako pozornie idealne rodzeństwo. Szesnastoletni Arata, spadkobierca rodziny, zmaga się ze swoją pasywną naturą w obecności dziewcząt i ubolewa nad swoją pozycją jako jeden z zaledwie dwóch chłopców w domu zdominowanym przez pięć silnych osobowością sióstr. Mimo zazdrości osób z zewnątrz dotyczącej jego sytuacji życiowej, Arata nie widzi w tym nic pozytywnego – to przecież jego rodzeństwo, z którym nieustannie na swój sposób musi się ścierać.

Siostry są wyjątkowe na swój sposób. Osiemnastoletnia Banri to łagodna studentka pielęgniarstwa, Seiha, błyskotliwa umysłowo siedemnastolatka, Ouka, szesnastoletnia gwiazda sportu, piętnastoletnia Minami, mistrzyni tenisa i czternastoletnia Kotono, ukochana, rozpieszczana przez każdego, ale również urocza i nieśmiała najmłodsza z rodzeństwa. Wraz z piętnastoletnim bratem Shionem tworzą zżyte, choć czasem sprzeczające się, rodzinne grono. Jednak w piętnaste urodziny Kotono ich ojciec Kaname wyjawia pewien sekret, który rozbija ich pojmowanie rodziny. To ogłoszenie, które ich zmarła matka Chihiro chciała ujawnić właśnie tego konkretnego dnia, pozostawia rodzeństwo w szoku.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – pierwszy odcinek okazał się jeszcze ciekawszy, niż się tego spodziewałem. Podoba mi się przedstawienie relacji między rodzeństwem rodziny Shiunji. Oprawa wizualna również cieszy oko. Ciekawi mnie to, jak się sytuacja rozwinie. Tymczasem czekam na kolejne epizody.

• Powrót do listy tytułów

Kakushite! Makina-san!!

W zwyczajnych korytarzach japońskiej szkoły średniej pasjonat robotyki Akutsu Eita prowadzi samotną egzystencję jako jedyny członek Klubu Robotyki. Książkowy introwertyk, potajemnie podziwia swoją popularną koleżankę z klasy, Agatsumę Makinę, zdając sobie sprawę, że należą do zupełnie różnych grup społecznych. Po niewyjaśnionej eksplozji, która wstrząsa okolicą, Eita wraca do domu i zastaje przy drzwiach do swojego mieszkania Makinę. Dziewczyna ujawnia mu swój sekret – pod jej idealnym wyglądem kryje się najnowocześniejsza technologia. Makina jest w rzeczywistości zaawansowanym androidem, wyposażonym w sztuczną inteligencję przypominającą ludzką oraz syntetyczne ciało nie do odróżnienia od prawdziwej osoby.

Makina wyznacza zszokowanego Eitę jako swój pierwszy cel. Chłopak, wykorzystując swoją wiedzę z zakresu robotyki, naprawia jej uszkodzone elementy, jednocześnie próbując przetworzyć fakt, że obiekt jego zauroczenia jest tak naprawdę robotem. Makina wyjaśnia, że jest ultra wydajnym androidem wykonanym w technologii przyszłości, którego obecna misja polega na wtapianiu się w codzienne życie uczniowskie.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – seria skupia się przede wszystkim na (dość ładnie zrealizowanym) fanserwisie. Jednak uważam, iż główny wątek dziewczyny-androida jest mimo wszystko ciekawy i całkiem przyjemnie spędziłem czas, oglądając epizod startowy. Mam tylko nadzieję, że całość nie stanie się zbyt wtórna i główny wątek mimo wszystko zostanie w jakimś stopniu bardziej rozwinięty, niż tylko kolejne sceny, gdzie główny bohater ogląda piersi Makiny.

• Powrót do listy tytułów

Ninja to Koroshiya no Futarigurashi

W pozornie zwyczajnych przedmieściach nowoczesnego japońskiego miasta krążą plotki o uczennicy, która rzadko uczęszcza na zajęcia z powodu złego stanu zdrowia. W rzeczywistości Koga Konoha to zimnokrwista zabójczyni sklasyfikowana na 210 miejscu w tajnej hierarchii zabójców. Mimo młodego wyglądu i statusu uczennicy Konoha wykonuje swoje zlecenia z chirurgiczną precyzją, choć jej niezdolność do właściwego zacierania śladów na miejscach zbrodni uniemożliwia jej awans w rankingu.

Starannie utrzymywany samotniczy styl życia Konohy zostaje zakłócony, gdy spotyka Kusagakure Satoko, nieszczęsną ninja z ukrytej wioski, która przypadkowo stała się uciekinierką po tym, jak została wplątana w plany ucieczki swoich towarzyszy. W przeciwieństwie do zwinnych, gotowych do walki ninja z legend, główne umiejętności Satoko leżą w prowadzeniu gospodarstwa domowego i jej bezużytecznej technice – przemienianiu przedmiotów w niewinnie wyglądające liście. Gdy dawna wioska Satoko wysyła tropicieli, by ją wyeliminować zgodnie z ich surowymi procedurami wobec uciekinierów, Konoha składa praktyczną propozycję. Ochroni Satoko przed ninja, a w zamian Satoko pomoże jej przy pracy zabójczyni, szczególnie przy zacieraniu śladów, które hamowało jej awans zawodowy. Wzajemne porozumienie przekształca puste mieszkanie Konohy we wspólny dom dla dwóch profesjonalistek z odwiecznych rywalizujących profesji.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – nawet jeśli bym nie spojrzał wcześniej na to, jakie studio odpowiedzialne jest za adaptację, to już po kilku chwilach domyślałbym się, iż jest to Shaft. Co ciekawe, reżyserem nie jest w tym przypadku Shinbou Akiyuki, choć styl i to, w jaki sposób prowadzone są dialogi, właśnie na to wskazywały. W tym przypadku stery przejął Miyamoto Yukihiro, który ma również spore doświadczenie w tej roli. Jeśli chodzi o warstwę wizualną – mamy tutaj do czynienia z Shaftem w najlepszej formie. Całość wygląda naprawdę pięknie. Animacja jest płynna, szczegółowa i bardzo dynamiczna. Nie mogę nie wspomnieć o rewelacyjnym openingu. Czekam na więcej!

• Powrót do listy tytułów

mono

Przyszłość Klubu Fotograficznego leży pod znakiem zapytania. Po ukończeniu szkoły przez przewodniczącą Makinoharę, Amamiya Satsuki czuje się zagubiona, straciwszy główny obiekt swoich fotografii i źródło inspiracji.
Jej przyjaciółka, Kiriyama An przypomina o obietnicy złożonej ich senpai, że utrzymają klub przy życiu, przy okazji proponując nowe aktywności klubowe. Odnajdując cel, dziewczęta postanawiają zainwestować w lepszy sprzęt zamiast polegać na telefonach. Pojawia się jednak kolejny problem – zamówiony przez Satsuki sprzęt nie dociera. Dziewczyny postanawiają więc wyśledzić sprzedawcę, co prowadzi je do starego sklepu ze słodyczmi w Kofu.
Tam spotykają Akiyamę Haruno, wyluzowaną mangakę, która uderzająco przypomina ich byłą senpai. Dziewczyny przypadkowo odkrywają, że sklepowy kot Taishou prowadzi podwójne życie – gdy przypinają do jego głowy kamerę sportową An, okazuje się, że niewinny z pozoru zwierzak to zaciekły terytorialny wojownik.
Pod wrażeniem entuzjazmu dziewcząt do fotografii, Haruno zaprasza je do pomocy w jej nowym projekcie – czteropanelowej mangi o uczennicach szkoły średniej. Ich współpraca prowadzi do nocnej sesji w lokalnym muzeum nauki, gdzie rejestrują przejście od zachodu słońca do nocnej panoramy miasta. Tam właśnie Satsuki odkrywa, że fotografia może dawać jej radość nawet bez robienia zdjęć ukochanej senpai. Dzięki przyjaźni z Haruno i odkrywaniu na nowo rodzinnego miasta w prefekturze Yamanashi, Satsuki i An znajdują inspirację i nadają nowy sens działalności swojego klubu.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – seria slice of life o klubie fotograficznym? Jestem jak najbardziej na tak. Warto wspomnieć, że autorem materiału źródłowego jest afro, czyli mangaka odpowiedzialny za Yuru Camp. Nie trudno się tego domyślić – design postaci oraz skupienie na eksploracji i fascynacji naturą powodują, że obie serie mają dość podobny beztroski klimat. Czekam na kolejne odcinki.

• Powrót do listy tytułów

Hibi wa Sugiredo Meshi Umashi

Kawai Mako to nieśmiała studentka pierwszego roku, która właśnie zaczęła życie na własną rękę. Mimo miłości do gotowania i jedzenia, Mako zmaga się z lękiem społecznym i obawia się próbowania nowych rzeczy, woląc żyć cicho, by nie sprawiać kłopotów innym. Choć w szkole podstawowej była towarzyska, z wiekiem stopniowo się wycofała, stając się niechętna do wychodzenia poza strefę komfortu.

Kiedy Mako spotyka swoją energiczną przyjaciółkę z dzieciństwa, Ogawę Shinon (którą zwykła nazywać Oshinko), jest zaskoczona, gdy odkrywa, że trafiły na tę samą uczelnię. Shinon wraz z przyjaciółkami – Higa Tsutsuji i Furutachi Kurea próbuje założyć klub o nazwie Klub Badań nad Kulturą Żywieniową, ale potrzebuje czwartego członka, by uzyskać zgodę na działalność. Po początkowych wahaniach, Mako w końcu decyduje się dołączyć po wizycie w rodzinnej restauracji, gdzie Kurea sertuje jej ich słynny katsudon.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – obawiałem się, że seria będzie skupiona przede wszystkim na gotowaniu. Na szczęście mocno się myliłem. To już kolejna świetne anime CGDCT w tym sezonie. Cieszy mnie to niezmiernie, ponieważ kilka poprzednich sezonów miało ektremalny niedobów tego typu serii.

• Powrót do listy tytułów

Sprawa wygląda podobnie jak w podsumowaniach roku, mianowicie – polecam to, co uważam za rewelacyjne w mojej opinii. Poniżej lista moich ulubionych utworów z czołówek i napisów końcowych (wszystkie uważam za warte uwagi, lecz te, które szczególnie katowałem/katuję są zaznaczone pogrubioną czcionką, natomiast te, które uważam wręcz za wybitne – zieloną, pogrubioną czcionką). Schemat jest jasny, ale doprecyzuję:
Artysta – Tytuł (Artysta w romaji – Tytuł w romaji) | Nazwa Anime