W zamożnej dzielnicy Seijo w tokijskiej Setagawie krążą plotki o luksusowej posiadłości zamieszkiwanej przez siedmioro rodzeństwa. Rodzina Shiunji wydaje się idealna z zewnątrz – pięć pięknych sióstr i dwóch przystojnych braci, wszyscy mieszkający pod jednym dachem jako pozornie idealne rodzeństwo. Szesnastoletni Arata, spadkobierca rodziny, zmaga się ze swoją pasywną naturą w obecności dziewcząt i ubolewa nad swoją pozycją jako jeden z zaledwie dwóch chłopców w domu zdominowanym przez pięć silnych osobowością sióstr. Mimo zazdrości osób z zewnątrz dotyczącej jego sytuacji życiowej, Arata nie widzi w tym nic pozytywnego – to przecież jego rodzeństwo, z którym nieustannie na swój sposób musi się ścierać.

Siostry są wyjątkowe na swój sposób. Osiemnastoletnia Banri to łagodna studentka pielęgniarstwa, Seiha, błyskotliwa siedemnastolatka, Ouka, szesnastoletnia gwiazda sportu, piętnastoletnia Minami, mistrzyni tenisa i czternastoletnia Kotono, ukochana, rozpieszczana przez każdego, ale również urocza i nieśmiała najmłodsza z rodzeństwa. Wraz z piętnastoletnim bratem Shionem tworzą zżyte, choć czasem sprzeczające się, rodzinne grono. Jednak w piętnaste urodziny Kotono ich ojciec Kaname wyjawia pewien sekret, który rozbija ich pojmowanie rodziny. To ogłoszenie, które ich zmarła matka Chihiro chciała ujawnić właśnie tego konkretnego dnia, pozostawia rodzeństwo w szoku.

Oprawa audiowizualna Shiunji-ke no Kodomotachi (2025)

Wideo

Za animację odpowiada studio Doga Kobo, znane z wysokiej jakości oprawy i wyczucia w adaptacjach komedii skupionych na postaciach. Już od pierwszego odcinka widać, że seria jest dopieszczona wizualnie. Projekty postaci są śliczne i oddają osobowości bohaterów. Animacja jest płynna, tła barwne i pełne detali, a całość sprawia wrażenie bardzo żywej. Widać dbałość o szczegóły. Kluczowe momenty czy to emocjonalne wyznania, czy komediowe sytuacje otrzymują dodatkowe klatki animacji lub stylizację. Podoba mi się też zabawa szczegółami. Bohaterki potrafią często zmieniać fryzury czy stroje odpowiednio do sytuacji.

Ponadto dostajemy trochę przyjemnego dla oka fanserwisu. Kamera czasem lubi podkreślać atuty sióstr. Sceny te mają jeszcze więcej detali niż cała reszta ujęć – porównywalnie do zbliżeń na twarze.

Dźwięk

Warstwa dźwiękowa również stoi na wysokim poziomie. Ścieżka muzyczna, skomponowana m.in. przez Akki, Ginnojo Hoshi i Shota Horie, czerpie garściami z jazzu i lekkich brzmień, co świetnie pasuje do atmosfery bogatego domu w spokojnej dzielnicy Tokio. Bujające saksofony i leniwe pianino w tle nadają scenom codziennych rozmów klimatu, ciepła i relaksu, a w momentach napięcia muzyka potrafi podkreślić dramatyzm wydarzeń. Nie jest to może soundtrack, który będziemy nucić tygodniami, ale spełnia swoją funkcję bardzo dobrze, budując nastrój od beztroski po subtelny niepokój. Znacznie bardziej wpadają w ucho piosenki przewodnie. Opening Honey Lemon w wykonaniu duetu NACHERRY. Zawiera w sobie wszystko to, za co kocham japońską muzykę – mieszanka różnych gatunków, bogactwo progresji i harmonii i jednoczesna bezpretensjonalność.

Z kolei ending śpiewany jest przez seiyuu wszystkich sióstr Shiunji. Słychać, że aktorki głosowe doskonale się bawią, wspólnie wykonując ten utwór. Całość tryska energią i urokiem każdej z bohaterek. Skoro już o seiyuu mowa, to obsada aktorska wykonała kawał dobrej roboty. Nie bez powodu ending promowany jest głosami bohaterek. Każda z sióstr brzmi dokładnie tak, jak powinna. Zresztą nazwiska takie, jak Takahashi Rie, Anzai Chika, Ichinose Kana, Hishikawa Hana, Kouno Marika, Shiraishi Haruka czy Umehara Yuuichirou mówią same za siebie. Istna plejada gwiazd.

Fabuła i bohaterowie Shiunji-ke no Kodomotachi (2025)

Wstęp

Kiedy usłyszałem, że za Shiunji-ke no Kodomotachi stoi Miyajima Reiji, autor Kanojo, Okarishimasu automatycznie dodałem tę serię do listy oglądanych anime wiosny 2025. Nie tylko opis mnie bardzo zaintrygował, ale byłem również bardzo ciekawy, jak autor poprowadzi tego typu historię.

Krótko o fabule Shiunji-ke no Kodomotachi (2025)

Shiunji-ke no Kodomotachi przenosi nas do luksusowej rezydencji w tokijskiej dzielnicy Setagaya, gdzie dorasta rodzeństwo Shiunji. Głową rodziny jest Shiunji Kaname, wdowiec, który przygarnął tę gromadkę i wychował jak własne dzieci. Najstarszy syn, Shiunji Arata, od lat stara się być dla pozostałych wzorem opiekuńczego starszego brata. Sielankę codzienności przerywa jednak wyznanie ojca w dniu piętnastych urodzin najmłodszej córki, Kotono. Okazuje się, że wyjątkiem jednej pary biologicznego rodzeństwa, żadne z dzieci Shiunji nie jest ze sobą spokrewnione.

Ta informacja wywraca ich świat do góry nogami. Dotychczasowe więzi rodzinne zaczynają się komplikować. Skoro nie łączy ich krew, rodzeństwo musi na nowo zdefiniować łączące ich relacje. Dla pięciu sióstr oznacza to otwarcie drzwi do uczuć, które wcześniej tłumiły jako niedopuszczalne. Rywalizacja o względy Araty rozpoczyna się nieśmiało i nie bez wewnętrznych oporów, ale z każdym kolejnym dniem przybiera na sile.

Treść serialu

Serial oferuje zaskakująco przemyślaną, słodko-gorzką opowieść o miłości i rodzinie. Shiunji-ke no Kodomotachi eksploruje kilka zagadnień. Co tak naprawdę czyni nas rodziną? Czy więzy krwi są ważniejsze od lat wspólnie spędzonych pod jednym dachem? I gdzie leży cienka granica między braterską miłością a rodzącym się uczuciem romantycznym, gdy nagle znika biologiczna bariera? Te poważne dylematy przedstawiono jednak w konwencji lekkiej komedii romantycznej. Ton narracji jest przeważnie pogodny, pełen ciepłych interakcji i humorystycznych scen z życia codziennego dużej rodziny. Twórcy przesadzają z dramatyzmem, jednak scen chwytających za serce zdecydowanie nie brakuje.

Pierwsze odcinki spokojnie budują tło i napięcie emocjonalne, koncentrując się na codziennych sytuacjach nabierających nowego znaczenia po ujawnieniu sekretu. Powolne tempo okazuje się szybko atutem, pozwalając lepiej zrozumieć rozterki postaci i odczuć narastające napięcie między rodzeństwem. Co więcej, w ciągu zaledwie 12 odcinków bohaterowie i ich relacje robią większy postęp niż znani nam protagoniści Kanojo, Okarishimasu przez trzy sezony. Romantyczna intryga faktycznie posuwa się do przodu. Kolejne siostry uświadamiają sobie swoje uczucia do Araty, a on sam stopniowo zmienia swoje spojrzenie na nie. Seria nie boi się więc dawać widzom satysfakcjonujących momentów. Od pierwszych wyznań, przez dramatyczne punkty kulminacyjne, aż po wzruszające sceny wsparcia w rodzinie. Mimo luźnego klimatu kilka odcinków potrafi dostarczyć prawdziwie emocjonalnych uderzeń, które mogą wycisnąć z widza łzy wzruszenia.

Bohaterowie

Warto zaznaczyć, że choć miłosne napięcie jest tu motorem wydarzeń, głównym bohaterem jest tak naprawdę rodzina jako całość. Każdy epizod skupia się na innym członku rodzeństwa i jego relacji z Aratą, a prosta fabuła dnia codziennego służy przede wszystkim temu, by obserwować rozwój postaci. Widzimy, jak zwyczajne sytuacje, jak wspólny obiad, szkolne zawody sportowe czy wyjście na festiwal nabierają nowego wymiaru, gdy bohaterowie próbują odnaleźć się w zmienionej rzeczywistości. Niestety nie każda bohaterka dostała tyle samo czasu ekranowego (co być może zmieni się w kolejnym sezonie). Kotono oraz Seiha są potraktowane bardzo pobieżnie. Kotono żal mi w sposób szczególny, gdyż obok Ouki wydawała mi się najciekawszą postacią.

Serial umiejętnie balansuje między pokazywaniem uroczych, rodzinnych scen a chwilami, gdy w powietrzu wisi niewypowiedziana, rodząca się namiętność. Dzięki temu ani przez moment opowieść nie traci swojego serca. W centrum zawsze pozostaje autentyczna więź między tymi młodymi ludźmi, których łączy wspólna przeszłość i mieszane uczucia co do wspólnej przyszłości.

Silną stroną anime są bez wątpienia barwne postacie i chemia między nimi. Każde z siódemki rodzeństwa Shiunji wnosi do historii coś innego, reprezentując odmienny archetyp.

Shiunji Arata

Główny bohater i najstarszy brat. Jest odwrotnością bohatera z KanoKari. Arata od lat pełni rolę odpowiedzialnego, troskliwego opiekuna rodzeństwa. Jest inteligentny, empatyczny i stanowczy, a przy tym nie boi się działać, gdy któreś z młodszych potrzebuje pomocy. Nie jest chorobliwie nieśmiały, stara się zachować braterski dystans i szacunek wobec sióstr, nawet gdy sytuacja zaczyna go przerastać. Jego wewnętrzna walka, pozostać idealnym starszym bratem czy dopuścić do głosu rodzące się uczucia to jeden z ciekawszych wątków serialu. Dzięki temu łatwo mu kibicować. Naprawdę czuć, że zasługuje na całe to uczucie spadające na niego ze strony sióstr.

Shiunji Ouka

Środkowa z sióstr. Oboje dorastali, myśląc, że są urodzonymi tego samego dnia bliźniętami. Więź między nimi od zawsze była wyjątkowo silna. Ouka to klasyczna tsundere. Na co dzień energiczna, zadziorna i dumna, często przekomarza się z Aratą i zgrywa przed nim twardą. Jednak po ujawnieniu rodzinnej tajemnicy przechodzi najbardziej dramatyczną, jednak długą przemianę. Uświadamia sobie, że jej zazdrość o uwagę brata i złość, gdy interesuje się innymi dziewczynami, od dawna wykraczały poza zwykłe relacje rodzeństwa. Jej emocjonalny konflikt, czy kocha brata po prostu jak siostra, czy tak naprawdę napędza jeden z najlepszych wątków w całym sezonie. Kulminacja historii Ouki w ostatnich odcinkach to prawdziwy emocjonalny rollercoaster.

Shiunji Kotono

Najmłodsza z rodzeństwa. Nieśmiała, słodka młodsza siostrzyczka, uosobienie archetypu dandere. Od początku widać, że Kotono patrzy na Aratę jak w obrazek. Dla niej zawsze był bohaterem i ideałem starszego brata. Już w pierwszym odcinku dowiadujemy się, że Kotono podkochuje się w nim od dzieciństwa, jeszcze zanim w pełni rozumiała te uczucia. Oczywiście, będąc przekonaną, że to jej rodzony brat, tłumiła je głęboko w sercu. Wieść o braku pokrewieństwa jest dla Kotono niczym spełnienie zakazanego marzenia. Otwiera przed nią możliwość, by kiedyś naprawdę powalczyć o uczucie Araty. Jej wątek dopiero się zarysowuje. W pierwszym sezonie Kotono była raczej obserwatorką dramatu między starszymi siostrami. Mimo to widać, że drzemie w niej duży potencjał na przyszłość, bo jako najmłodsza i najbardziej przywiązana do Araty może okazać się czarnym koniem tego wyścigu serc.

Shiunji Seiha

Druga najstarsza córka. Spokojna, opanowana intelektualistka. Od początku jawi się jako ta rozsądna siostra. Jest prymuską ze smykałką do nauk ścisłych i analitycznego podejścia do życia. Często widzimy ją oceniającą sytuacje niemal naukowo, jakby uczucia dało się zmierzyć w probówce. W kontaktach z Aratą bywa nieśmiała i trzyma emocje na wodzy, jednak i w niej kiełkuje fascynacja bratem. Seiha otrzymała w pierwszym sezonie mniej czasu ekranowego niż niektóre inne dziewczyny, ale nawet w subtelnych momentach wyraźnie czuć jej wewnętrzną walkę między chłodnym rozumem a potrzebą bliskości. Liczę, że również jej wątek (obok Kotono) zostanie bardziej rozwinięty.

Shiunji Minami

Druga najmłodsza z sióstr, zupełne przeciwieństwo Ouki. Minami jest iskrzącą energią sportsmenką, szkolną gwiazdą tenisa i lekkiej atletyki. Zawsze uśmiechnięta, żywiołowa i pełna optymizmu, wnosi do rodziny sporo radości. Jest też biologiczną siostrą (bliźniaczką) Shion, młodszego brata Araty, co czyni jej perspektywę ciekawą, bo jako jedyna z sióstr wie, jak to jest mieć prawdziwego brata. W jej przypadku wiadomość o adopcji paradoksalnie również otwiera furtkę do myśli, że Arata mógłby być kimś więcej niż tylko troskliwym starszym bratem. Minami dostała własny arc w środku sezonu. Ta historia, choć prosta, okazała się dość poruszająca. Jej relacja z Aratą jest zresztą wyjątkowo ciepła.

Shiunji Banri

Najstarsza z sióstr. Wpisuje się w archetyp onee-san, żartobliwej, pewnej siebie i opiekuńczej starszej siostry. Jako studentka uniwersytetu jest parę lat starsza od reszty i często przyjmuje wobec rodzeństwa mentorski ton, jednak Banri ma też swobodne, figlarne oblicze. Uwielbia droczyć się z Aratą i delikatnie przekraczać granice, co wprawia go w zakłopotanie. Mimo to Banri jest dla niego wsparciem. Potrafi być dojrzała, kiedy sytuacja tego wymaga. Jej pogodna natura i siostrzana czułość czynią z niej filar rodziny, choć i ona nie pozostaje obojętna na fakt, że Arata nie jest jej prawdziwym bratem.

Shiunji Shion

Jedyny młodszy brat Araty. Jest najsłabiej zarysowaną postacią w całym gronie. Shion, biologiczny brat bliźniak Minami, pozostaje w cieniu przez większość czasu, pojawiając się epizodycznie i raczej nie wtrącając się w dramaty swoich sióstr. Na palcach jednej ręki można policzyć sceny, w których Shion ma coś do powiedzenia. Twórcy zostawiają rozwinięcie jego roli na przyszłość. Sytuacja najpewniej zmieni się w sezonie drugim. Dlaczego tak uważam? Ostatni odcinek nie pozostawia żadnych złudzeń.

Trochę więcej o bohaterach

Chemia między rodzeństwem jest wyśmienita. Każda interakcja, czy to wspólne droczenie się przy stole, czy poważna rozmowa na osobności wypada naturalnie i jest pełna ciepła. Widz naprawdę czuje, że tych siedmioro ludzi spędziło razem całe życie. Dogryzają sobie nawzajem, znają swoje słabości, wspierają się i kłócą jak prawdziwa rodzina. Dlatego, gdy dochodzą do tego nowe uczucia, napięcie jest wręcz namacalne. Co ważne, dziewczyny – choć rywalizują, nie popadają w toksyczną wojnę o brata. Zamiast tego wszystkie chcą szczęścia Araty i dobra pozostałych, nawet jeśli po cichu liczą, że to właśnie ich miłość zostanie odwzajemniona.

Shiunji-ke no Kodomotachi (2025) – Ocena i podsumowanie

Mimo że moje wstępne oczekiwania były dość wysokie, Shiunji-ke no Kodomotachi i tak mnie zaskoczyło. Bohaterowie są napisani z sercem, a ich przeżycia łatwo udzielają się oglądającemu. Co więcej, Miyajima Reiji udowodnił tutaj, że potrafi prowadzić fabułę długiego zwodzenia widza/czytelnika. Wątki naprawdę posuwają się do przodu, postacie rozmawiają ze sobą i wyjaśniają nieporozumienia, a główny bohater nie jest biernym pionkiem. Nie jestem w stanie wymienić wielu wad tej historii. Oprócz trochę nierównego poświęcenia czasu poszczególnym siostrom (co pewnie zmieni się w kolejnym sezonie), po prostu nie mam się do czego przyczepić. Mam szczerą nadzieję, że dojdzie do adaptacji dalszej częsci historii na kontynuację. W historii i bohaterach wciąż drzemie spory potencjał. Lekki cliffhanger, jakim zakończył się sezon pierwszy, jeszcze bardziej jest w stanie wynieść ten tytuł na wyżyny.

Czy warto obejrzeć? Myślę, że recenzja ta pozwoli ci odpowiedzieć na to pytanie dość szybko. Dla mnie jest to jeden z najlepszych romansów ostatnich lat.

Finalny werdykt

Final evaluation

Z jakim tłumaczeniem polecam oglądać Shiunji-ke no Kodomotachi (2025)?

• Crunchyroll (oficjalne) – nie jest to idealne tłumaczenie, w niektórych momentach tłumaczy (a raczej edytora) poniosła fantazja zbyt mocno. Nie zaburza to jednak odbioru całości. Przez zdecydowaną większość czasu tłumaczenie jest po prostu bardzo dobre. Zachowano wszystkie honoryfikatory, niestety z jakiegoś powodu odwrócono kolejność imion.

Galeria