Playstation

W całym szaleństwie związanym z premierą konsoli nowej generacji udało mi się nabyć Playstation 5 (wersja z napędem rzecz jasna) bez większych problemów w dniu premiery po cenie sklepowej (co nie oznacza, iż zakup był bezproblemowy – serwery wszystkich sklepów oferujących pierwszą partię nowych plejek były maksymalnie przeciążone). Tutaj należą się słowa pochwały dla sklepu Media Expert, ponieważ szybko zrealizowali zamówienia z 19.11.2020 i mimo nienapawających optymizmem dat gwarantowanego terminu dostawy (do 15 grudnia) kurier był z paczką pod drzwiami już 30.11.2020.

Unboxing PlayStation 5

Karton w którym zapakowana była konsola i sposób pakowania do złudzenia przypominał inne opakowania Sony (w szczególności Playstation 4 Pro, którego miałem wcześniej). Otwierając karton zewnętrzny, wyciągamy kolejny. Od góry mamy dostęp do sprzętu, natomiast na spodzie dostępne są akcesoria – kabel HDMI (niestety jest on bardzo krótki, więc można zapomnieć o prowadzeniu go po rynienkach doprowadzających kable do TV zamocowanego na ścianie), kabel USB-C do parowania i ładowania kontrolera DualSense, kabel zasilający oraz (prawdopodobnie) nikomu niepotrzebne instrukcje.

PlayStation 5 – prezentacja konsoli

Pierwsza rzecz, na którą ludzie zwracają uwagę to wielkość konsoli. Fakt rzekomego ogromnego rozmiaru został tak rozdmuchany, że spodziewałem się naprawdę olbrzyma. Jeśli mam być szczerzy – jest o wiele mniejsza, niż sobie ją wyobrażałem (niższa o jakieś 6-7cm od mojego subwoofera). Mnie osobiście podoba się design tego sprzętu – wyróżnia się, wygląda futurystycznie i prowokująco. Kolor biały świetnie wpisuje się pod ogólny wystrój pomieszczenia w jakim się znajduje (moje poprzednie PS4 Pro również było białe). Konsola może stać zarówno w pionie jak i w poziomie.

Jak wygląda sprawa portów? Na tylnym panelu mamy pięć złączy. Dwa z nich to porty USB3 typu A, gniazdo LAN, HDMI 2.1 oraz gniazdo zasilania. Brakuje fizycznego przełącznika zasilania. Nie ma również wyjścia audio SPDiF (co nie powinno być problemem w obecnych czasach – wszystko teraz idzie po HDMI – u mnie do TV, a TV puszcza dalej sygnał do amplitunera).

Co mamy z przodu? Rzecz jasna napęd Blu-ray, przycisk włączenia konsoli oraz wysunięcia płyty z napędu (kilku recenzentów narzekało, że trudno je rozróżnić – czego nie jestem w stanie zrozumieć – są one różnych rozmiarów – mniejszy obsługuje napęd, większy odpowiada za włączenie/wyłączenie konsoli), jeden port USB typu C oraz jeden port USB2 typu A.

Wkładanie płyt do napędu jest nieco nieintuicyjne gdy zdecydujemy się na mocowanie pionowe. Gry wkłada się etykietą do środka konsoli. Całość nabiera sensu dopiero przy mocowaniu poziomym.

Na sam koniec krótkie przedstawienie kontrolera DualSense do którego wrócę jeszcze później.

DualSense to chyba największa zmiana w designie padów Sony w historii, jednak mimo wszystko w dłoni leży podobnie do DualShocków i każdy kto miał do czynienia z konsolami Sony w przeszłości będzie czuł się jak w domu.

System operacyjny, funkcje

Sony całkowicie przeprojektowało swój system operacyjny. Sprawia wrażenie o wiele lżejszego, bardziej przejrzystego i lepiej przemyślanego. Brakuje mi jednak motywów dynamicznych (te z Persony 5 Royal na PS4 były po prostu genialne). Nie będę wdawać się w szczegóły i opisywanie każdej pozycji menu, zwrócę uwagę na kilka funkcji, które dla mnie osobiście wydały się najciekawsze.

Pierwsza z nich ma spore znaczenie dla mnie, ewangelizatora nawracającego na używanie oryginalnych głosów postaci. Od teraz z poziomu systemu możemy na stałe ustawić oryginalne głosy gier pisanych pod PS5 by w przyszłości nie musieć już myśleć o wyborze tej opcji w każdym tytule osobno. Drobny szczegół, jednak bardzo przydatny.

Kolejna kwestia, która dla wielu osób będzie istotna to integracja PS Store z systemem. Co to oznacza dla końcowego użytkownika? Przede wszystkim ogromne przyspieszenie i brak oczekiwania na załadowanie osobnej aplikacji sklepu. Osobiście nie korzystam ze PS Store w zasadzie wcale, ponieważ wszystkie moje gry są wydaniami fizycznymi. Mam jednak wrażenie, że na te chwilę w sklepie z aplikacjami jest troche pustawo. I nie chodzi mi o same gry (cała biblioteka PS4 została przecież udostępniona), lecz brakuje szczegółowych kategorii czy ciekawych selekcji gier. Pewnie z czasem się to zmieni.

Nie napiszę nic o zmianach w funkcjach społecznościowych, gdyż z nich po prostu nie korzystam. Przetestowałem natomiast streamowanie gier. Funkcja działa, została znacznie usprawniona, przez co rozpoczęcie strumieniowanie rozgrywki zajmuje obecnie o wiele mniej czasu (możemy jej używać zarówno w grach PS4 jak i PS5), jednak kwestii bitrate streamów nie poprawiono jakoś znacznie. Upload 30mbit po światłowodzie powinien w zupełności wystarczyć na bezproblemowe streamowanie 1080p w 60 klatkach z odpowiednio wysokim bitrate po Wi-Fi 5G, niestety z jakiegoś powodu konsola ustawia bardzo niskie ustawienia przesyłu danych i finalna jakość przesyłanego obrazu nadal jest zbyt niska. Nie testowałem jeszcze bezpośredniego połączenia kablem (uzupełnię ten wpis po przetestowaniu).

Kultura pracy PlayStation 5, gry i kontroler DualSense

Z sieci dobiega sporo informacji o tym, iż konsola jest głośna, a podczas grania spod obudowy wydobywa się nieprzyjemny pisk cewek. Po pierwsze, wydaje mi się, że większość tych komentarzy pochodzi od nieco przewrażliwionych użytkowników, którzy nie słyszeli odrzutowca zwanego PlayStation 4 Pro. Nie wykluczam też faktu, iż mam po prostu szczęście i trafiłem na egzemplarz idealny. Specjalnie wyłączyłem mój sprzęt audio, wyłączyłem PC (mimo, iż ogólnie chodzi niemal bezgłośnie w spoczynku) i przysłuchałem się pracy konsoli pod obciążeniem. Oprócz delikatnego szumu wentylatora nie słyszałem dosłownie żadnych dźwięków. Ów szum był tak delikatny, że w zasadzie nie ma możliwości, bym go usłyszał przy włączonym dźwięku. Tutaj nawet nie ma czego porównywać z PlayStation 4 Pro. Napęd Blu-ray do cichych nie należy, jednak słyszymy go niemal wyłącznie przy instalacji gry (oraz od czasu do czasu na kilka sekund podczas samej rozgrywki).

Na chwilę obecną nie mam jeszcze żadnej gry pisanej pod PS5 w swej kolekcji (z obecnie dostępnych interesuje mnie wyłącznie Demon Souls), lecz przedsmak rozgrywki i możliwości nowego pada DualSense możemy sprawdzić w darmowej grze instalowanej przy pierwszym uruchomieniu konsoli zwanej Astro’s Playroom.

Sam fakt, iż tytuł nie kosztuje ani grosza nie oznacza, że jest on słaby (o czym usłyszeć możemy w zasadzie w każdej recenzji). Sony wyraźnie poszło w ślady Nintendo przy innowacjach w nowym kontrolerze i nie ukrywam – OGROMNIE mnie to cieszy. Wspomniany Astro’s Playroom wyraźnie inspirowany był flagowymi grami Nintendo (zwłaszcza Super Mario). Do tego stopnia, iż niektóre rozwiązania były żywcem skopiowane. Gra ma za zadanie przede wszystkim prezentację funkcji DualSense i spełnia je perfekcyjnie. Spore wrażenie zrobił na mnie nowy system wibracji – w odpowiednich rękach odwzorować może bardzo dokładnie na przykład teren, po którym chodzimy. Natomiast adaptacyjne triggery to coś, czego doznać musimy już samemu. Widzę ogromny potencjał w tej funkcji, a przyjemność z jej używania jest po prostu nie do opisania.

Oprócz tego, Astro’s Playroom to tytuł, który z pewnością docenią fani marki z długoletnim stażem. W świecie gry znajduje się niezliczona ilość nawiązań do poprzednich konsoli i akcesoriów. W sekcji poświęconej PS1 w pewnym momencie docieramy do pomieszczenia z dziesiątkami telewizorów CRT marki ASOBI (遊び/asobi z japońskiego oznacza granie/zabawę) – po włączeniu wyświetlają sekwencję startową PS1 i następnie logo PS (po wstępnym załadowaniu nośnika z grą) i charakterystycznym jinglem, który po chwili przechodzi w soundtrack gry Astro’s Playroom jako ciekawa ambientowa aranżacja. Idealny tytuł na początek przygody z nowym sprzętem. Świetna zagrywka wzbudzająca silną nostalgię i mnóstwo wspomnień z lat dzieciństwa pokolenia lat 80 i 90. Sam osobiście o wiele bardziej jestem związany z Nintendo, jednak obok tych wszystkich nawiązań w Astro’s Playroom po prostu nie byłem w stanie przejść obojętnie.

 

Kompatybilność wsteczna

Jak wiadomo – PlayStation 5 jest wstecznie kompatybilne ze swoim starszym bratem. Niemal wszystkie gry (nie ma możliwości uruchomienia chyba tylko 10 dość mało znaczących tytułów z poprzedniej generacji) działają co najmniej tak dobrze jak na PS4 Pro (bardziej ściśle – gry widzą PS5 jako PS4 Pro). W rzeczywistości większość gier korzysta z mocy nowego urządzenia, co powoduje, że po prostu nie gubią one klatek gdy silnik gry zablokowano na 30 klatkach. Przy tytułach z odblokowanym limitem klatek doświadczyć możemy stabilnych 60 klatek. Niektórzy twórcy przygotowali łatki do gier z poprzedniej generacji zdejmujące limit 30 klatek, bądź nieco poprawiających grafikę, więc na dobra sprawę w zasadzie każdą grę z PS4 najlepiej ograć na PS5. W grach pisanych pod PS4 mamy możliwość używania DualShocków 4.

Warto wspomnieć także o fakcie, iż większość tytułów cross-gen dostanie darmową aktualizację do wersji PS5. Poniżej kilka zrzutów z Yakuza Kiwami 2 uruchomionym na PS5.

Podsumowanie

Warto było zakupić premierowy model PlayStation 5? Jak najbardziej. Szczególnie jeśli obecnie posiadamy PS4 Pro, które można jeszcze sprzedać w dobrej cenie. Dokładając 1000zł mamy konsolę na kolejne kilka lat z funkcją uruchamiania gier z poprzedniej generacji (ze znacznie lepszą wydajnością i przede wszystkim w ciszy).