Kouzuki Mahiru jako dziecko uwielbiała rysować. Jej rysunek meduzy wygrywa nawet konkurs na mural, w którego tworzeniu sama również bierze udział. Zadowolona z efektu pokazuje go swoim koleżankom, jednak te wyśmiewają jej dzieło. Od tego czasu Mahiru kończy z rysowaniem i stara się żyć tak, by sprawiać wrażenie przeciętnej, normalnej dziewczyny. Kilka lat później przechodząc obok ściany, na której nadal widnieje jej dzieło, zauważa idolkę, która obkleiła swoimi plakatami niemal cały obszar malowidła. Robi jej się przykro, jednak nie jest w stanie wydusić z siebie żadnych słów sprzeciwu. Wyręcza ją jednak tajemnicza dziewczyna, która nie miała żadnych oporów, by wyrazić swoje niezadowolenie. Następnie od słowa do słowa wychodzi na jaw, iż jest ona wielką fanką rysunków Mahiru. Marzy o tym, by została ilustratorką jej nowego projektu.

Oprawa audiowizualna Yoru no Kurage wa Oyogenai (2024)

Wideo

Od zawsze podobały mi się produkcje Doga Kobo od strony wizualnej. Dawniej stawiali głównie na płynność i ekspresyjność animacji. Warto jednak mieć na uwagę, że nie odbywało się to znacznym obniżeniem detali postaci. Dlatego też tak bardzo doceniałem ich dzieła pod względem atrybutów cieszących oko. Ostatnimi czasy zauważyłem, że ich dzieła zaczynają nabierać jeszcze więcej detali. Przykładem na to może być ich adaptacja Oshi no Ko, lub właśnie Yoru no Kurage wa Oyogenai.

Naprawdę bardzo się tutaj postarano, by również tła robiły na widzu wrażenie. Całość była także spójna jeśli chodzi o kompozycję.

Dźwięk

Gdy przeglądałem ramówkę sezonu wiosna 2024, pierwsze co rzuciło mi się w oko na temat tej serii to fakt, z jak genialną obsadą będę miał do czynienia. Takie nazwiska Takahashi Rie, Uesaka Sumire, Tomita Miyu, Itou Miku, Okasaki Miho czy Seto Asami przemawiają raczej same za siebie. Absolutnie gwiazdorska obsada. Biorąc pod uwagę fakt, że Yoru no Kurage wa Oyogenai to tytuł oryginalny stdia Doga Kobo, dało mi to jednoznacznie do zrozumienia, iż twórcy pokładają w nim spore nadzieje i po prostu wierzą w jego sukces. Zgromadzić tyle fenomenalnych seiyuu w jednym anime to dość spory wyczyn. Nie będzie więc raczej zaskoczeniem dla nikogo, gdy napiszę, że wszystkie aktorki wykonały kawał wspaniałej roboty. Takahashi Rie w roli buntowniczki Kano pozytywnie zaskoczyła i ponownie pokazała, że ma niesamowity talent.

Utwory JELLY jakoś specjalnie mojego serca nie porwały niestety.

Fabuła i bohaterowie Yoru no Kurage wa Oyogenai (2024)

Wstęp

Zazwyczaj biorę w ciemno niemal wszystko, co wychodzi spod skrzydeł studia Doga Kobo. W tym przypadku jeszcze bardziej zachęcił mnie fakt, iż jest to ich oryginalna seria. Ponadto zatrudnili w zasadzie same gwiazdy do obsady aktorek głosowych.

Krótko o fabule Yoru no Kurage wa Oyogenai (2024)

Kouzuki Mahiru od dziecka uwielbiała rysować. Jej rysunek meduzy wygrywa nawet konkurs na mural, w którego tworzeniu sama również bierze udział. Dumna z efektu, chciała pokazać swoje dzieło koleżankom, ale te jeszcze przed tym, gdy cokolwiek powiedziała wyśmiały jej pracę. Od tamtej pory Mahiru porzuciła rysowanie i zaczęła starać się żyć jak przeciętna, zwyczajna dziewczyna. Kilka lat później przechodząc obok ściany, na której nadal widnieje jej dzieło, zauważa idolkę, która obkleiła swoimi plakatami niemal cały obszar malowidła. Zrobiło jej się przykro, ale nie potrafiła zaprotestować. W jej obronie stanęła jednak tajemnicza dziewczyna, która bez wahania wyraziła swoje niezadowolenie. Wkrótce okazało się, że jest ona wielką fanką rysunków Mahiru i marzy o tym, by została ilustratorką jej nowego projektu.

Owa tajemnicza dziewczyna to Yamanouchi Kano, niegdyś bardzo popularna idolka. Skandal dotyczący dość poważnej kłótni z innymi idolkami wchodzącymi w skład jej unitu wykluczył ją jednak z tego świata. Kano i Mahiru szybko znajdują wspólny język i postanawiają współtworzyć projekt dumnie nazwany JELLY na cześć tematyki muralu Mahiru.

Treść serialu

Kano i Mahiru szybko zabierają się do pracy. Efekty widzą niemal od razu. Ludzie po prostu chcą słuchać muzyki Kano. Ponadto rysunki postaci w wykonaniu Mahiru nadają jej ludzkiej twarzy i mocno przyczyniają się do popularyzacji JELLY. Mahiru szybko zauważa, że jej zdolności artystyczne potrzebują szlifu, a brak podstaw rysunku mocno ograniczają jej talent. Wpada na pomysł zapisania się do szkoły dla młodych artystów.

W międzyczasie Kano spotyka swoją byłą fankę. Jest nią Mei – cicha, bardzo uzdolniona muzycznie dziewczyna, która mimo całkiem przyjemnego charakteru nie ma znajomych. Mei widząc przemianę swojej oshi, ma jej za złe to, co ze swoim życiem i aparycją zrobiła. Mimo wszystko jest wręcz wniebowzięta, iż może z nią spędzić czas i dłużej porozmawiać. Kano dała jej w trudnym czasie powód i motywację do życia.

Bohaterowie

JELLY szybko powiększa swój skład. Mei zaczyna pomagać od strony muzycznej i wizerunkowej. Zmotywowana jest mocno faktem, że może współtworzyć coś z idolką, która była dla niej zawsze wzorem. Dziewczyny odnoszą sukces z każdym nowym utworem. Otrzymują także sporą pomoc od Kiui, przyjaciółki z dzieciństwa Mahiru. Oferuje ona swoje niezwykłe zdolności montażu wideo i znajomość odpowiedniego poruszania się w social mediach, sama będąc popularną VTuberką.

Kiui skrywa jednak pewien sekret. Na tyle duży, że nie podzieliła się nim nawet z Mahiru, z którą nie widziała się na żywo już od dłuższego czasu – czyli od ukończenia szkoły. Sprawa wychodzi na jaw przypadkowo. Dziewczyny tworzące projekt JELLY łączy jednak oprócz wspólnej pasji przyjaźń i chęć wzajemnej pomocy, dlatego sprawa ta zostaje potraktowana przez nie poważnie. W ten sposób Kiui w końcu otrzymuje wsparcie i dowartościowanie, którego potrzebowała od dłuższego czasu.

Inne sprawy

Fabuła Yoru no Kurage wa Oyogenai delikatnie ucierpiała przez mocno przyspieszony pacing w ostatnich dwóch odcinkach. W mojej opinii zabrakło choć jednego epizodu na to, by bez pośpiechu przedstawić wydarzenia z samego końca fabuły. Wydarzenia, które były dość kluczowe dla rozwoju postaci i ich charakterów. Nie wpływa to jakoś porażająco źle na odbiór całości. Uważam jednak, że można było nadać większej głębi wszystkiemu, pokazując dokładniej to, przez co przechodziły bohaterki przed ostatecznym występem. Niestety ten aspekt został niemal całkowicie pominięty, by zmieścić się w dwunastu odcinkach. Szkoda, ponieważ Yoru no Kurage wa Oyogenai mogło być przez to jeszcze lepszą serią.

Yoru no Kurage wa Oyogenai (2024) – Ocena i podsumowanie

Skłamałbym, jakbym napisał, iż Yoru no Kurage wa Oyogenai było dla mnie wielkim zaskoczeniem. Adaptacje lub oryginalne projekty studia Doga Kobo rzadko do mnie nie trafiają. Zdziwiony byłbym, gdyby anime to wywarło na mnie negatywne odczucia. Nie jest to absolutnie pozycja obowiązkowa. Jeśli jednak ktoś lubuje się w seriach muzycznych z odrobiną dramatu i dużym naciskiem na charakteryzację, warto obejrzeć. Z postaciami można się dość szybko zżyć, reżyseria stoi na wysokim poziomie. Wisienką na torcie jest obsada aktorek głosowych, które zapewniają ucztę dla uszu oraz genialną realizację wizji twórców.

Finalny werdykt

Final evaluation

Z jakim tłumaczeniem polecam oglądać Yoru no Kurage wa Oyogenai?

• OkaySubs – koniecznie 2 ścieżka napisów.

Galeria