W świątyni Shinto w Shimodzie znajduje się wielki głaz. Legenda głoś, że jeśli czterech bliskich znajomych zgromadzi się w jego pobliżu i wypowie jednakowe życzenie, to zostanie ono spełnione. Przy kamieniu tym od dzieciństwa spotykają się Natsumi, Saki, Yuka oraz Rinko. Pewnego razu odkrywają sekret tego miejsca. Tak zaczynają się ich najlepsze wakacje w życiu.
Spis Treści
Fabuła i bohaterowie Natsu Iro Kiseki
Opis mnie nie kupił (jak to zwykle bywa). Owszem, byłem trochę ciekawy jak całość zostanie zrealizowana, ale nie liczyłem na to, że będzie to coś ponadprzeciętnego. Jednak już w okolicy trzeciego odcinka zdałem sobie sprawę, że nie jest to kolejny typowy serial slice of life. Scenariusz napisany jest naprawdę porządnie, charaktery bohaterów są bardzo różnorodne a historie poboczne w poszczególnych odcinkach – ciekawe. Uwielbiam anime, których akcja ma miejsce w małych japońskich miejscowościach. Twórcy najczęściej bardzo dobrze przedstawiają atmosferę tam panującą. Z postaci najbardziej spodobała mi się Yuka – bardzo naturalnie przedstawiona, ma dość spory wpływ na resztę grupy z racji swojej wyrazistości. Anime to jest naprawdę luźne, mimo kilku elementów dramatu. Przypomina mi trochę Non Non Biyori – tutaj także mamy do czynienia ze specyficznym klimatem wykreowanym przez twórców – generalnie można to opisać jako coś, co nie pozwala zakończyć seansu, ponieważ chce się wiedzieć, co będzie dalej, mimo raczej powolnego rozwoju fabuły (oczywiście to jest duży plus tego typu serii).
Oprawa audiowizualna Natsu Iro Kiseki
Oprawa wizualna także jest zrealizowana na bardzo wysokim poziomie. Mam wrażenie, że z jakichś powodów seria ta dostała dość spory budżet. Animacja jest płynna, tła są przepiękne (patrz – zrzuty) a wygląd postaci miły dla oka. Wiele osób pewnie zdziwiona nie będzie – za produkcję odpowiada studio Sunrise, które znane jest ze swojej dokładności i jakości rysowania. Jeśli chodzi o obiekty 3D, chyba tylko w jednym momencie doznałem lekkiego niesmaku (podczas pierwszej wycieczki do Tokio, w momencie przeprawy nocnym promem – most był zrealizowany w pełnym 3D, co wyglądało naprawdę źle). Audio – tu jest standardowo, wszyscy seiyuu idealnie dopasowani do postaci. Opening i ending są bardzo chwytliwe (przynajmniej dla mnie) i od początku się w nich zakochałem. Kilka insert songs także jest warta uwagi. Jeśli chodzi o samą ścieżkę dźwiękową – tutaj nie mam żadnych zastrzeżeń, wszystkie sceny posiadały świetnie dopasowaną muzykę, kilka utworów dość mocno zapadło mi w pamięć, także z pewnością będę do tego materiału wracać.
Ocena i podsumowanie
Jeżeli jesteś miłośnikiem oraz czujesz klimat takich powolnych opowiadań o (pozornie w tym przypadku) zwykłym codziennym życiu w małym mieście, z piękną animacją i ścieżką dźwiękową, to z pewnością nie będziesz zawiedziony oglądając Natsu Iro Kiseki. Jeśli chodzi o mnie – tego typu serie są jednymi z moich ulubionych (co nie oznacza, że wszystkie serie tego gatunku oceniam tak bezkrytycznie). W tym przypadku całość trafiła do mnie idealnie.
Moja ocena to 8/10. Przyznaję, że jest ona lekko subiektywna, ale z drugiej strony – wszystkie oceny wystawiane przez człowieka są subiektywne. Bardzo przyjemnie spędziłem czas przy tej produkcji i mam nadzieję, że uda mi się znaleźć podobne.
Podobne serie
- Non Non Biyori
- Hanasaku Iroha
- Sora no Method
Muzyka, której słuchałem pisząc ten tekst:
- Autechre – Incunabula (album)
- Entheogenic – Entheogenic (album)
Galeria
