Koukyuu no Karasu / 後宮の烏

Głęboko w wewnętrznym pałacu mieszka specjalna konsorcjantka zwana Ryuu Jusetsu, która mimo swojej rangi nie służy cesarzowi. Ludzie, którzy ją widzieli, mówią, że wygląda jak staruszka, a inni, że jak młoda dziewczyna. Historie opowiadają o tym, że posługuje się tajemnymi sztukami i jest w stanie podjąć się każdego zadania, od przekleństw śmiertelnych po odnalezienie zaginionych rzeczy. Koushun, obecny cesarz, udaje się do niej w odwiedziny z takim właśnie zamiarem, nie wiedząc, że ich spotkanie stanie się punktem spornym, który przewróci historię do góry nogami.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – naprawdę niecodzienny setting. Historyczne Chiny oplecione w atmosferę fantasy. Rewelacyjny soundtrack oraz design postaci (zwłaszcza głównej bohaterki). Od strony animacji i ogólnej oprawy wizualnej jest akceptowalnie, jednak bez rewelacji. Sporo teł to niestety tanie statyczne rendery CGI. Pierwszy odcinek zleciał mi jak 5 minut. Seria na pewno zostaje na mojej liście. 

Czy polecam po ostatnim odcinku? Tak – seria do samego końca trzymała poziom. Atmosferę tajemnicy udało się zachować w każdym odcinku a interakcje między bohaterami sprawiły, że chciało mi się wracać każdego tygodnia do oglądania.

Finalny werdykt

Final evaluation

• Powrót do listy tytułów

SPY x FAMILY

Dla agenta znanego pod pseudonimem „Tasogare” żadne zlecenie nie będzie zbyt ryzykowne, jeśli ma na celu zapewnienie pokoju. Działając jako główny szpieg Westalis, Twilight niestrudzenie pracuje, by zapobiec wywołaniu przez ekstremistów wojny z sąsiednią Ostanią. W swojej najnowszej misji musi zbadać sprawę ostańskiego polityka Donovana Desmonda, infiltrując szkołę jego syna – prestiżową Akademię Eden. Tutaj pojawia się pewien problem – agent staje przed najtrudniejszym zadaniem w swojej karierze: ożenić się, mieć dziecko i stworzyć pozory normalnej rodziny.

Sezon 2.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – może nie była to kontynuacja oraz seria, na którą czekałem najbardziej tego sezonu, jednak pierwsza część, która miała premierę wiosną spodobała mi się na tyle, że nie zastanawiałem się nawet czy oglądać część drugą. Startowy odcinek bardzo udany, czekam na resztę.

Czy polecam po ostatnim odcinku? Nie do końca – o ile sezon pierwszy oglądało mis się wyśmienicie, to tutaj niestety mi czegoś zabrakło. Skończyłem całość, lecz premiery nowych odcinków nie sprawiały, że rzucałem wszystko i brałem się za oglądanie. Nie jestem pewien, czy będę oglądać kontynuację, jeśli takowa w przyszłości powstanie.

Finalny werdykt

Final evaluation

• Powrót do listy tytułów

Yama no Susume Next Summit

Jako dziecko Yukimura Aoi uwielbiała góry i kochała wspinaczkę. Jednak wypadek na placu zabaw spowodował, że Aoi nabawiła się lęku wysokości, co skłoniło ją do zainteresowania czynnościami, które mogła wykonywać spokojnie w domu. Obecnie, jako nieśmiała i wstydliwa uczennica pierwszej klasy szkoły średniej, Aoi znalazła tak wiele rzeczy pochłaniających jej czas, że prawie nie potrafi nawiązać kontaktu z innymi, przez co praktycznie nie ma przyjaciół. Wszystko zaczyna się zmieniać dopiero wtedy, gdy spotyka pełną energii koleżankę z dzieciństwa zwaną Kuraue Hinata.

Sezon 4.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – pierwsze 4 odcinki zaplanowane są jako recapy poprzednich sezonów. Możliwe, że wkrótce pojawi się moja pełna recenzja tej serii. W każdym razie, w odcinku pierwszym wyciśnięto esencję najważniejszych wydarzeń i pewnie kolejne trzy odcinki będą wyglądały identycznie. Poprzednie sezony ogląda się szybko, ponieważ są to shorty, a następnie odcinki z połową normalnego czasu antenowego, dlatego całość można dość szybko nadrobić (polecam napisy od Doki do poprzednich sezonów). Czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki.

Polecam poprawione napisy od Zafkiel.

Czy polecam po ostatnim odcinku? Tak – pierwsze odcinki naprawdę dobrze przypomniały wydarzenia z poprzednich sezonów, nowy materiał w postaci kolejnych epizodów oglądało mi się świetnie i liczę na to, że w przyszłości będzie mi dane zobaczyć kolejny sezon.

Finalny werdykt

Final evaluation

• Powrót do listy tytułów

Do it Yourself

Yua Serufu właśnie zaczyna naukę w szkole średniej. Niestety nie udało jej się dostać do tej samej placówki, co jej przyjaciółka z dzieciństwa Suride Miku, jednak z racji tego, iż jest lekkoduchem, wcale jej to nie przeszkadza, w przeciwieństwie do Miku, która się na nią obraża. Po kilku dniach dojazdów na zajęcia psuje jej się rower. Pomaga jej Yasaku Rei, uczennica trzeciej klasy. Serufu z podekscytowanie zapomina podziękować, więc postanawia ją odnaleźć. W szkole dowiaduje się, iż w czasie wolnym przebywa ona w drewnianej szopie za budynkiem szkolnym i tam się udaje. Na miejscu odkrywa, że Rei uwielbia majsterkować i tworzyć przydatne rzeczy własnymi rękoma. Sefuru postanawia do niej dołączyć i pomóc zebrać pięć osób, by klub o tematyce Do It Yourself przetrwał.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – nie jestem fanem takiego uproszczonego do granic możliwości artstyle, szczególnie jeśli chodzi o postacie (tła wyglądają pięknie). Jednak z drugiej strony, reżyseria, bohaterowie i pomysł na serial wydają się ciekawe, więc zapewne zostanę z tym anime do końca. Do tego dużo ciekawych nazwisk mamy w obsadzie. Ichinose Kana, Sakura Ayane, Waki Azumi a w roli głównej bohaterki w zasadzie nowa twarz – Inagaki Konomi, która świetnie swoją rolę lekkoducha odgrywa.

Czy polecam po ostatnim odcinku? Nie do końca – mimo dobrego startu, miałem wrażenie, iż oprócz głównego motywu anime, twórcy nie mieli za bardzo pomysłu, jak dobrze napisać postacie. Głównym celem tego typu serii jest charakteryzacja i pokazanie dynamiki między bohaterami, jednocześnie dobrze splatając to umiejętną reżyserią. Tutaj mi tego zabrakło.

Finalny werdykt

Final evaluation

• Powrót do listy tytułów

Mushikaburi-hime / 虫かぶり姫

Elianna Bernstein odkąd umiała czytać, wolała towarzystwo książek niż ludzi. Jednak jako arystokratka zobowiązana jest do znalezienia kandydata na męża. Na szczęście dla niej książę Christopher Selkirk Asherald proponuje układ: będzie dbał o jej wolny czas, a w zamian Elianna będzie jego narzeczoną wyłącznie z nazwy.

Wraz z upływem lat Elianna uczy się otwierać na innych. Jednak wszystko co dobre musi się skończyć. Dla Elianny, która kocha książki bardziej niż ludzi, zakończenie ich udawanego związku nie powinno być wielkim problemem. Ale kiedy Christopher zbliża się do innej dziewczyny, Elianna zaczyna zdawać sobie sprawę, że wcale nie jest jej tak obojętny, jak kiedyś myślała.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – nie jestem koneserem shoujo romansów, szczególnie takich, których akcja ma miejsce w klimatach książąt i arystokratek. Trochę się zmuszałem do obejrzenia startowego odcinka, jednocześnie mając świadomość, że może być to warta uwagi seria. Gdy tylko w końcu się zdecydowałem na obejrzenie, całość zleciała mi naprawdę szybko. Sporo rzeczy wydarzyło się już w pierwszym odcinku. Jestem ciekaw, jak potoczą się dalsze losy bohaterów, dlatego też Mushikaburi-hime zostaje ze mną prawdopodobnie do końca sezonu. No i Ueda Reina w głównej roli. Design postaci męskich typowy dla tytułów shoujo. Kobiety natomiast wyglądają naprawdę ładnie, a całość prezentuje się schludnie i estetycznie.

Czy polecam po ostatnim odcinku? Nie do końca – start bardzo przypadł mi do gustu, pierwszy rozdział o głównej bohaterce powoli otwierającej się na nieudawane uczucia Christophera oraz walce z zazdrością innych mnie ujął. Niestety – mniej więcej od połowy, z każdym kolejnym odcinkiem moja motywacja do oglądania malała. Tak zostało już do samego końca.

Finalny werdykt

Final evaluation

• Powrót do listy tytułów

Fuufu Ijou Koibito Miman. / 夫婦以上、恋人未満。

Uczeń trzeciej klasy szkoły średniej, Yakuin Jirou, miał nadzieję na partnerstwo z Sakurazaką Shiori z tej samej klasy w obowiązkowym kursie „Praktyki w Związku”. Podczas tego kursu uczniowie muszą wykazać, że posiadają niezbędne umiejętności do życia z partnerem płci przeciwnej, prezentując pewien zakres dopasowania do oceniającego ich systemu.

Pech chciał, że przypadkowo trafił na zajęcia z osobą będącą jego całkowitym przeciwieństwem, gyaru Watanabe Akari. Akari z drugiej strony miała nadzieję być sparowana z jej obiektem westchnień – Tenjin Minami. Ich morale osłabiają się jeszcze bardziej, gdy dowiadują się, że Shiori i Minami zostali sparowani razem. Dlatego też, niechętnie decydują się na współpracę, aby osiągnąć miejsce w pierwszej dziesiątce najlepiej współpracujących par, co dałoby im prawo do wymiany partnerów, jeśli obie pary się na to zgodzą.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – jeden z najlepszych startów tego sezonu. Wstępnie zakładałem, że może być to naprawdę udany tytuł, jednak nie spodziewałem się, że będzie aż tak dobrze. Od strony oprawy wizualnej, poziomu detali oraz animacji – po prostu pierwsza klasa. Naprawdę trudno byłoby się do czegokolwiek przyczepić. Podoba mi się też odrobina subtelnego fanserwisu w starym stylu. Obie główne bohaterki są świetne. Z niecierpliwością czekam na kolejne odcinki.

Czy polecam po ostatnim odcinku? Tak – świetnie zrealizowany romans. Oryginalny pomysł na główny plot device. Rewelacyjnie pokazane relacje między bohaterami. Do tego naprawdę dobra oprawa wizualna. Poziom utrzymamy od pierwszego do ostatniego odcinka. Chyba czas pomyśleć o doczytaniu mangi.

Finalny werdykt

Final evaluation

• Powrót do listy tytułów

Bocchi The Rock! / ぼっち・ざ・ろっく！

Gotou Hitori jest uczennicą szkoły średniej, która zaczęła naukę gry na gitarze, by spełnić swoje marzenie o graniu w zespole. Niestety dziewczyna jest tak nieśmiała, że nie ma nawet jednej znajomej. Jednak pewnego dnia decyduje się zabrać swoją gitarę do szkoły, by zwrócić swą uwagę, jak się okazuje – bezskutecznie. Całkowicie pogrążona w depresji wraca do domu, gdzie po drodze zaczepia ją Ijichi Nijika – nieznajoma dziewczyna w jej wieku, która gra na perkusji i szuka nowego gitarzysty do swojego zespołu.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – fenomenalna reżyseria i prezentacja bohaterów. Świetna animacja, ładny character design. Szykuje się dobra seria muzyczna. Sporo komentarzy w Internecie sugeruje, że to coś podobnego do K-On, jednak ja tych podobieństw nie widzę (oprócz tych oczywistych dotyczących grania w zespole). Główna bohaterka to przeciwieństwo Yui. Niemniej jednak- zgodnie z oczekiwaniami, tytuł mnie nie zawiódł i czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki.

Czy polecam po ostatnim odcinku? Tak – wciąż nie mogę pojąć, że można być aż tak nieśmiałym jak główna bohaterka, tym bardziej, iż sporo ludzi pisało komentarze typu literally me. Aczkolwiek jej reakcje są postawą humoru przedstawionego w tym tytule i sprawdza się to idealnie. Oprawa wizualna trzymała poziom w zasadzie przez cały czas (oprócz kilku scen w 3D z występów). Nie mogę się doczekać sezonu drugiego.

Finalny werdykt

Final evaluation

• Powrót do listy tytułów

Renai Flops / 恋愛フロップス

Kashiwagi Asahi wiedzie typowe życie przeciętnego ucznia szkoły średniej – aż do dnia, w którym przepowiednie telewizyjnej wróżbitki spełniają się jedna po drugiej, kulminując przy okazji serię niefortunnych wydarzeń. Przeznaczenie jakby ściąga na drogę chłopaka pięć pięknych dziewczyn, z którymi ląduje w jednej klasie.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – Choć w porównaniu do mangi, adaptacja anime usunęła sporo ciekawych kadrów. Natomiast to, co się dzieje w obsadzie zasługuje na komentarz, ponieważ jest po prostu świetnie. Takahashi Rie, Itou Miku, Taketatsu Ayana, Fukuyama Jun, Kanemoto Hisako. Warto obejrzeć choćby dla tych nazwisk. Jeśli chodzi o startowy odcinek – jeśli ktoś lubi klimaty To Love-Ru, Megami-ryou no Ryoubo-kun, Love Hina czy Yuragi-sou no Yuuna-san z pewnością nie będzie zawiedziony.

Polecam poprawione napisy od Zafkiel.

Czy polecam po ostatnim odcinku? Tak – tego typu serii brakuje obecnie bardzo. Rewelacyjne połączenie Sci-Fi z romansem, slice of life i całkiem ciekawej fabuły. Końcówka niestety niepotrzebnie przesłodzona. Bardziej dramatyczne zakończenie na pewno nadałoby temu anime wartości, niemniej jednak uważam, że to jeden z najciekawszych seriali tego sezonu.

Finalny werdykt

Final evaluation

• Powrót do listy tytułów

Urusei Yatsura (2022) / うる星やつら 2022

Moroboshi Ataru ma w swoim życiu wyjątkowego pecha. Kiedy Ziemia jest narażona na niebezpieczeństwo z powodu inwazji obcych najeźdźców znanych jako Oni, Ataru zostaje wybrany do reprezentowania ludzkości w pojedynku z jednym z nich. Jest to jedna z nielicznych sytuacji w jego życiu, gdzie dopisało mu jednak szczęście. Pojedynek wymagał będzie od niego szybkości i zwinności, które są jego jedynymi atutami. Jego przeciwnikiem jest Lum, córka lidera Oni.

Jednak jego szczęście szybko się kończy, ponieważ Lum myli obietnicę Ataru o poślubieniu jego dziewczyny, Miyake Shinobu, z chęcią poślubienia samej Lum. Wykorzystując swoje wpływy jako obcej księżniczki, wprowadza się do niego. Zmuszony do radzenia sobie z konsekwencjami, Ataru musi utrzymać swój rozpadający się związek z Shinobu, jednocześnie sprawiać wrażenie dobrego partnera Lum, gdyż oczy całego świata skierowane są na niego.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – jednak jeśli mam być szczery, byłem przekonany, ze studio David Production wraz z całą ekipą ludzi odpowiedzialnych za tę ponowną adaptację nie będzie próbować ugrzecznić tego tytułu. Niestety się myliłem. To co sprawiło, iż tytuł zyskał taką popularność zostało niemal całkowicie wycięte. Nie oznacza to, że całość była zła – przeciwnie. Animacja jest rewelacyjna, projekty postaci mocno inspirują się starą szkołą, mają sporo szczegółów i cieniowanie jest po prostu piękne, postacie są naprawdę fajnie napisane.

Do tego obsada to po prostu mistrzostwo świata. Uesaka Sumire w roli Lum i Hiroshi Kamiya jako Ataru po raz kolejny udowodnili swój talent. Ale na tym się nie kończy. Pojawiają się jeszcze takie nazwiska jak Hanazawa Kana, Mizuki Nana, Miyano Mamoru, Hayami, Saori, Uchida Maaya, Sawashiro Miyuki, Inoue Marina, Miyake Kenta czy w końcu Furukawa Toshio (czyli aktor, który wcielił się w rolę Ataru w oryginalnej adaptacji – teraz jako jego ojciec) oraz Hirano Fumi (czyli aktorka użyczająca głosu Lum w oryginalnej adaptacji, teraz jako matka Lum). Więcej można zobaczyć w rozmowie między nimi tutaj. Podstawowy japoński wymagany.

Polecam znacznie poprawione napisy od Zafkiel (i przy okazji o niebo lepszą jakość wideo).

Czy polecam po ostatnim odcinku? Tak – David Production zadbało o to, by zachować ducha oryginału. Szkoda tylko, że tak bardzo ugrzecznili całość. Oprawa wizualna – pierwsza klasa. Genialnie zmodernizowany styl z lat 80. Animacja i jakość rysunku stoją na wyjątkowo wysokim poziomie.

Finalny werdykt

Final evaluation

• Powrót do listy tytułów