Kanojo, Okarishimasu S2 / 彼女, お借りします

Kinoshita Kazuya zostaje rzucony przez swą dziewczynę. Nie może się z tym faktem pogodzić i w rozpaczy znajduje stronę internetową oferującą usługi wypożyczenia dziewczyny za skromnie 5000 jenów za godzinę. W akcie desperacji postanawia skorzystać z oferty i już następnego dnia jego oczom ukazuje się piękna i urocza Mizuhara Chizuru. Chłopak szybko jednak odkrywa, że wszystko to tylko gra i w jej oczach jest po prostu kolejnym klientem, dlatego wystawia negatywny komentarz widoczny dla pozostałych usługobiorców. Następnego dnia, podczas wizyty w akwarium postanawia powiedzieć jej prawdę co o tym wszystko sądzi – to ujawnia prawdziwy charakteru Chizuru. Chwilę później chłopak odbiera telefon z informacją, że jego babcia wylądowała w szpitalu – z racji tego, że jego czas z Chizuru się jeszcze nie zakończył, zabiera ją ze sobą i przedstawia swej rodzinie. Jak na ironię, w tym samym szpitalu przebywa również babcia Chizuru…

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – rewelacyjny start drugiego sezonu. Mam wrażenie, że od strony wizualnej jest jeszcze lepiej niż w sezonie pierwszym. Chizuru pięknie się prezentowała na zbliżeniach no i oczywiście aktorstwo głosowe również niezmiennie stoi na bardzo wysokim poziomie. Czekam na kolejne odcinki z niecierpliwością.

• Powrót do listy tytułów

Lycoris Recoil

Pewna mała kawiarnia w Tokio znana jest z serwowania przepysznej kawy i tradycyjnych słodyczy. Mało kto jednak wie, że dziewczyny, które tam pracują, należą również do grupy zwalczającej wszelkie przejawy przestępczości i problemów, jakie mogłyby zagrozić zwykłym obywatelom. Pewnego dnia Nishikigi Chisato dowiaduje się, że dostanie partnerkę do pomocy, która z niewiadomych przyczyn została oddelegowana do stolicy. Już pierwszego dnia jednak powód staje się jasny. Inoue Takina ma swoje bezwzględne sposoby na likwidację zagrożeń, dlatego też Chisato decyduje się pokazać jej alternatywne rozwiązania, bez ofiar zarówno po stronie złoczyńców, jak i cywili.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – jednak nadal nie wiem do końca, co będzie celem tej serii. Pierwszy odcinek przedstawił wszystkie najważniejsze postacie i już zdążyłem je polubić, jednak mam nadzieję, że twórcy skupią się bardziej na codziennym życiu niż akcji. Od strony graficznej całość prezentuje się świetnie.

• Powrót do listy tytułów

Engage Kiss

Shuu, młody mężczyzna, który posiada i prowadzi mały biznes w Veyron – unoszącej się w powietrzu metropolii powstałej w wyniku odkrycia nowych źródeł energii. Prowadzi skromne życie z powodu swoich nieprzemyślanych wydatków. Odwiedza go często młoda dziewczyna – Kisara, ponieważ stale się o niego martwi. Pracuje, jednocześnie uczęszczając do szkoły średniej w Veyron. Dodatkowo zajmuje się wykonywaniem obowiązków księgowej w firmie Shuu oraz prace domowe. Nie jest ona jednak jedyną dziewczyną, której los Shuu jest nieobojętny. Ayano, jego była dziewczyna i starsza koleżanka z korporacji, w której wcześniej pracował, również się o niego martwi, co generuje bardzo napiętą sytuację między całą trójką.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – choć podobnie jak w przypadku Lycoris Recoil – kompletnie nie wiem, w którą stronę całość będzie zmierzać. Pierwszy odcinek napakowany był akcją, jednak mam wrażenie (i nadzieję), że nie wszystkie takie będą. Od strony oprawy wizualnej całość prezentuje się fenomenalnie. Animacja – pierwsza klasa, mnóstwo detali, piękne kolory i wręcz zadziwiająca szczegółowość. Nawet efekty CGI (nie mylić z grafiką 3D) naprawdę dobrze zostały wkomponowane. Świetne aktorstwo głosowe. Chętnie zobaczę, jak potoczy się dalej fabuła.

• Powrót do listy tytułów

Tokyo Mew Mew New ♡ / 東京ミュウミュウ にゅ～♡

Momomiya Ichigo spodziewała się, że jej randka z ukochanym, Aoyamą Masayą, będzie miała bardziej romantyczne zakończenie niż utrata przytomności i wizja kota wchodzącego w jej ciało po panice spowodowanej alarmem w muzeum zagrożonych gatunków zwierząt. Po przebudzeniu odkrywa, że jest w stanie przeprowadzić transformację i walczyć w obronie ludzkości wraz z kilkoma innymi rówieśniczkami, wliczając w to tajemniczą niebieskowłosą dziewczynę, która tak naprawdę zaaranżowała jej randkę. Całkowicie skołowana Ichigo wybiera się do siedziby głównej organizacji, która umożliwiła jej bycia magiczną dziewczyną, gdzie dowiaduje się co tak właściwie ją spotkało.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – choć z mahou shoujo mi raczej nie po drodze, to przez przypadek zobaczyłem opening tej serii i momentalnie zakochałem się w designie postaci. Po obejrzeniu odcinka byłem zachwycony. Może nie samą fabułą, ale tym, jak bardzo twórcy starają się oddać styl początku lat 2000. Objawia się to nie tylko designie postaci i mocno dynamicznej animacji mimiki twarzy (obu rzeczy mi bardzo brakuje w obecnych czasach), ale również w stylu aktorstwa głosowego – słychać wyraźnie, że aktorki głosowe są prowadzone w taki sposób, by oddać styl z początku nowego milenium. Chętnie zobaczę jak potoczy się dalsza historia, jednak zostaję przy tym głównie ze względu na oldskulowy vibe. No i opening, o którym wcześniej wspomniałem również ma świetny utwór.

• Powrót do listy tytułów

Mamahaha no Tsurego ga Motokano datta / 継母の連れ子が元カノだった

Pewien chłopak i dziewczyna zostali parą, flirtowali ze sobą, nie zgadzali się w błahych sprawach, częściej się wzajemnie drażnili niż cieszyli sobą… co doprowadziło do rozpadu ich związku zaraz przed ukończeniem poprzedniej szkoły. Irido Mizuto i Ayai Yume, spotkali się jednak ponownie w szkole średniej. Tym razem jako rodzeństwo, ponieważ ich rodzice postanowili ułożyć sobie życie razem nie wiedząc o przeszłości swych dzieci. Była para, mając na uwadze uczucia rodziców, zdecydowała się odgrywać role idealnego przybranego rodzeństwa, jednak w głębi duszy oboje zdają sobie sprawę, że jest to niemożliwe…

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – jak na razie zdecydowanie najlepszy start sezonu (przynajmniej jeśli chodzi o nowe serie). Świetna para głównych bohaterów, bardzo dobra reżyseria, całkiem ładna kreska i design postaci, rewelacyjne aktorstwo głosowe – zdecydowanie czekam na kolejne epizody.

• Powrót do listy tytułów

Warau Arsnotoria Sun! / 咲う アルスノトリア すんっ！

Opowieść o wypełnionym radosną atmosferą życiu codziennym dziewcząt, które starają się być prawdziwymi damami, jednocześnie kształcąc się i szkoląc w magii, a także ucząc się prawidłowych manier w mieszkając w akademiku magicznej akademii miasta Ashram.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Nie do końca – zacznę od cech pozytywnych. Oprawa wizualna jest po prostu cudowna. Design postaci wykonał Ootsuka Shinichirou (Re:Zero, Conception), co w zasadzie rzuca się w oczy od pierwszych sekund. Animacja stoi na wysokim poziomie. Utwór z openingu jest świetny. Słodycz ogólnie wylewa się z ekranu. Pierwsze wrażenia zatem sugerują, że będzie to naprawdę przyjemna seria slice of life. Niestety całość szybko weryfikuje reżyseria i to, w jaki sposób napisano oraz poprowadzono dialogi. Po prostu wieje nudą. Nie zrozumcie mnie źle, jest wiele tytułów, gdzie z pozoru nic się nie dzieje, jednak odcinek po odcinku mijają w niesamowitym tempie za sprawą dobrze napisanych postaci i settingu. Tutaj niestety jest dosłowa odwrotność. Zobaczę jeszcze kolejny odcinek, ale nie daję dużych szans.

Polecam nieco poprawione napisy od Zafkiel.

• Powrót do listy tytułów

Made in Abyss: Retsujitsu no Ougonkyou / メイドインアビス 烈日の黄金郷

Ogromny system jaskiń zwany Otchłanią to jedyne nieodkryte miejsce na świecie. Nikt nie potrafi określić jak głęboko sięga, a odkrywanie nowych poziomów utrudniają przeróżne stworzenia. Zakątki tuneli skrywają także wiele reliktów przeszłości, których przeznaczenie jest nieznane dla współcześnie funkcjonującej cywilizacji. Mimo niebezpieczeństwa, ludzie zapuszczają się w głąb otchłani licząc na znalezienie wartościowych przedmiotów i odkrycie tajemnicy powstania tego miejsca.
Miasto Oosu położone jest na krawędzi Otchłani, znajduje się tam sierociniec, gdzie opiekunowie szkolą swoich podopiecznych w dziedzinach eksploracji jaskiń. Wśród sierot żyje dziewczynka o imieniu Riko, której marzeniem jest spotkanie swojej matki głębinach wielkiego rowu. Pewnego razu podczas jednej ze swych wypraw spotyka małego chłopca, który okazuje się być robotem…

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – naprawdę udany start sezonu drugiego i rewelacyjne przejście z końcówki filmu kinowego używając historii innych poszukiwaczy przygód do miejsca, w którym fabuła filmu została przerwana. Od strony wizualnej niezmiennie pięknie. Czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki.

Polecam napisy od MTBB (2 ścieżka).

• Powrót do listy tytułów

Yofukashi no Uta / よふかしのうた

Yamori Kou na pozór wydaje się być typowym nastolatkiem. Stosunkowo dobry w nauce i przyjacielski wobec kolegów z klasy. Pewnego dnia jednak postanawia rzucić szkołę po tym, jak jego koleżanka ze szkoły wyznaje mu miłość. Zapada na bezsenność, która jest wynikiem braku ujścia energii w ciągu dnia. Podczas samotnych nocnych spacerów czuje się nieco lepiej, choć zdaje sobie sprawę, że jego niemożność zaśnięcia stanowi dość poważny problem.
Na jednym ze spacerów Kou spotyka dziwną dziewczynę. Przedstawia się jako Nanakusa Nazuna, oraz diagnozuje przyczynę jego bezsenności: pomimo wprowadzenia zmian w swoim życiu, wciąż powstrzymuje się przed doświadczeniem prawdziwej wolności. Oświadcza mu, że nie będzie mógł spać, dopóki nie będzie zadowolony z tego, jak spędza swoje dni. Kiedy wydaje się, że udało jej się rozwiązać jego aktualne problemy, Nazuna zaprasza go do swojego mieszkania, by przespał się w spokoju. Nieświadoma, że Kou tylko udaje zaśnięcie, pochyla się nad nim i gryzie go w szyję spijając jego krew.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – zgodnie z moimi przewidywaniami po pierwszym obejrzeniu PV i zobaczeniu plakatu – będzie to na pewno jedna z najlepszych serii tego sezonu. Nie skojarzyłem jednak wcześniej, że design postaci jest jakość dziwnie znajomy. Po kilkunastu sekundach pierwszego odcinka szybko zdałem sobie sprawę, że przecież bohaterowie wyglądają jak ci z Dagashi Kashi, więc autorem materiału źródłowego jest z pewnością Kotoyama. Rzecz jasna się nie myliłem. Nie spoglądałem przed oglądaniem również na twórców, na szybko rzuciłem tylko wzrokiem na aktorów głosowych i byłem pewien, że Amamiya Sora będzie idealna w roli głównej bohaterki. Jednak przez kilka pierwszych minut zadawałem sobie pytanie – skąd znam ten styl reżyserii. W pewnej scenie gdzie pojawiło się zbliżenie na Nezunę, wszystko stało się dla mnie jasne – Monogatari i Itamura Tomoyuki. Po obejrzeniu odcinka sprawdziłem ten fakt i oczywiście się nie myliłem. Oprawa wizualna jest genialna (no, może oprócz kilku ujęć przedstawiających miasto z góry, gdzie dość mocno rzucała się w oczy grafika 3D), szczegółowość rysowania głównych bohaterów w wielu scenach robi piorunujące wrażenie. Na pewno będzie to jeden z tych tytułów, na którego odcinki będzie czekał najbardziej w tym sezonie.

Polecam nieco poprawione napisy z o niebo lepszą jakością wideo od Zafkiel.

• Powrót do listy tytułów

Prima Doll

Kuronekotei – kawiarnia znajdująca się w piątej dzielnicy stolicy cesarskiej. Dziewczyny, które tam pracują, to autonomiczne mechaniczne lalki, znane również jako automaty. Pierwotnie zostały stworzone jako broń na potrzeby wielkiej wojny, która zakończyła się zaledwie kilka lat temu. Teraz szukają nowych dla siebie roli w warunkach pokoju. Haizakura właśnie została ponownie aktywowana, jednak nie posiada żadnych wspomnień z przeszłości. Zostaje przydzielona jako praktykantka w Kuronekotei, gdzie uczy się serwowania pysznej herbaty i słodyczy.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – już pierwszy odcinek pokazał mi, że będzie to naprawdę porządnie zrealizowana seria i jest na całość pomysł. Pierwszy epizod sprawnie pokazał świat, w którym ma miejsce akcja serialu oraz większość bohaterek, które będzie dane nam zobaczyć. Oprawa wizualna zachwyca dosłownie w każdym kadrze. Ilość szczegółów robi niesamowite wrażenie. Obsada aktorek głosowych jest również imponująca. Waki Azumi w głównej roli do tego Kitou Akari, Tomita Miyu, Kuno Misaki czy Suwa Ayaka. Pozostaje tylko czekać na kolejne odcinki, ponieważ już teraz da się wyczuć nadchodzącą dramę.

Polecam nieco poprawione napisy z o niebo lepszą jakością wideo od Zafkiel.

• Powrót do listy tytułów

Soredemo Ayumu wa Yosetekuru / それでも歩は寄せてくる

Tanaka Ayumu odchodzi z klubu Kendo, by dołączyć do nieformalnego klubu Shogi. Yaotome Urushi, przewodnicząca klubu i mistrz shogi, jest podekscytowana, że wreszcie ma partnera do gry. Jako senpai Ayumu, Urushi stara się być jego mentorem i wzorem do naśladowania. Jednak często zdarza się, że rumieni się z zawstydzenia, gdyż Ayumu nie widzi problemu w nazywaniu Urushi „słodką”. Mimo że Ayumu się w niej podkochuje, powstrzymuje się od jakichkolwiek wyznań uczuć i obiecuje sobie, że najpierw pokona ją w grze w shogi.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – murowane miejsce w top 3 tego sezonu. Kolejna adaptacja dzieła jednego z moich ulubionych mangaków – Yamamoto Souichirou (Karakai Jouzu no Takagi-san, Kunoichi Tsubaki no Mune no Uchi), która zdobędzie z pewnością moje serce. Rewelacyjny start. Reakcje Urushi zrealizowane są po prostu wzorowo. Nakamura Kanna, mimo że jest to jej debiut w anime, idealnie wpasowała się w rolę Urushi i dokładnie tak sobie wyobrażałem jej charakter i głos. Od strony wizualnej – skupiono się przede wszystkim na tym co najważniejsze w tym tytule – wyrazach twarzy i odpowiednim pokazaniu emocji. Nie znaczy to jednak, że reszta wygląda źle – wręcz przeciwnie. No i ten opening (zarówno utwór, jak i sama część wideo)! Już teraz nie mogę się doczekać kolejnego odcinka.

Polecam nieco poprawione napisy z o niebo lepszą jakością wideo od Haniel.

• Powrót do listy tytułów

Shadows House 2

Pozbawione twarzy cienie z wyższych sfer zamieszkują ogromną posiadłość, gdzie tworzą żywe lalki wzorowane na ludziach, które mają za zadanie im służyć. Jedną z takich lalek jest Emilyko, która zostaje przydzielona jako służąca młodej Kate. Dziewczyny szybko się ze sobą zaprzyjaźniają mimo wyraźnego dystansu dzielącego je na samym początku ich znajomości.

Sezon 2

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – sezon drugi startuje w miejscu, gdzie akcja serii poprzedniej się zakończyła. Emilyko oraz Kate razem ze swoimi znajomymi, którzy właśnie zaliczyli egzamin inicjacji zostają poddani kolejnym próbom. To co mi się podobało w sezonie pierwszym, było widoczne również tutaj, w zasadzie wszystko pozostało bez zmian, więc spokojnie czekam na premiery kolejnych odcinków. Jedynie utwór użyty w endingu, który będzie openingiem jakoś mi nie pasuje po tym, co było w sezonie pierwszym. 

• Powrót do listy tytułów

Hoshi no Samidare / 惑星のさみだれ

Pewnego dnia do ucznia Amamiya Yuuhi przychodzi gadająca jaszczurka – Sir Noi Crezant. Crezant natychmiast zaczyna opowiadać niesamowitą historię: potężny mag Animus zamierza zniszczyć Ziemię swoim młotem ciasteczkowym, ogromnym przyrządem znajdującym się wysoko na ziemskiej orbicie. Jedyną nadzieją dla Ziemi jest księżniczka i jej Bestie-Rycerze, których zadaniem jest jej ochrona i pokonanie Animusa. Yuuhi zostaje wybrany jako Rycerz Bestii Jaszczurki, i pomimo swoich wątpliwości, jest prędko zmuszony do obrony przed golemem stworzonym przez maga. Zostaje uratowany przez swoją sąsiadkę, księżniczkę Samidare Asahinę, i przysięga jej lojalność.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – na ogół nie jestem fanem tego typu serii, lecz polecało mi ją kilka osób, które również raczej nie oglądają czegoś w tym stylu, więc daję szansę. Pod względem wizualnym mam mieszane uczucia – z jednej strony rysunki i tła są ładne, z drugiej strony animacja raczej kuleje. Na chwilę obecną powiedzmy, że humor mi odpowiada, bohaterowie również. Czas przy pierwszym epizodzie dość szybko mi zleciał, nic się nie dłużyło – zobaczę co będzie dalej. Jak na razie całkiem przyzwoity start.

• Powrót do listy tytułów

Extreme Hearts

Hayama Hiyori od zawsze kochała śpiewać. Udało się jej nawet podpisać tymczasowy kontrakt z jedną wytwórnią muzyczną i wydać jeden singiel, niestety jej płyta okazała się zupełną porażką sprzedażową i Hiyori wkrótce znajduje w swej skrzynce pocztowej list z SG Productions informujący o zerwaniu kontraktu. Pracownik firmy proponuje jej jednak wzięcie udziału w Hyper Sports – nowym show muzycznyno-sportowym łączącym różne sporty oraz tematykę idolek. Dziewczyna zauważa w tym swoją szansę i bez chwili zastanowienia zaczyna się przygotowywać do eliminacji na najniższym szczeblu.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – ciekawy pomysł na połączenie serii o tematyce sportowej z tematem idolek. Jakość rysunku może nie stoi na najwyższym poziomie, ale z drugiej strony nic na chwilę obecną również nie dawało po oczach. Aktorki głosowe bardzo dobrze się wcieliły w swoje role, utwór w endingu zwiastuje sporo dobrej muzyki w tym serialu – czekam na kolejne odcinki.

• Powrót do listy tytułów

Shine Post

Nabatame Haru, Seibu Rio oraz Tamaki Kyouka tworzą unit idolek o nazwie TINgS. Niestety, mimo niemal rocznej działalności nie są w stanie gromadzić tłumów. Dyrektorka agencji, do której należą – Hinase Yuuki, stawia im ultimatum – jeśli nie będą w stanie zapełnić Nakano Sun Plaza w całości, ich unit zostanie rozwiązany. Jednak żeby nie stawiać dziewczyn w beznadziejnej sytuacji, decyduje się zatrudnić najlepszego menadżera, jakiego zna, zwanego Hinaki Naose. Posiada on umiejętność pozwalającą mu stwierdzić, czy dana osoba mówi prawdę i jest szczera w swoich zamiarach. Niestety Naose postanowił, iż przez wcześniejsze wydarzenia w swoim życiu nigdy nie poprowadzi już żadnego unitu idolek. Dziewczyny z grupy TINgS nie dają jednak za wygraną i postanawiają zrobić wszystko, by tylko go przekonać do podjęcia tego wyzwania.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – zapowiada się chyba czarny koń tego sezonu, którego niemal bym pominął. Na taką serię o idolkach czekałem już od dawna. Po pierwsze – oprawa wizualna. Po prostu majstersztyk. Animacja jest tak płynna, że miejscami wygląda to aż nienaturalnie płynnie. Żeby tego było mało, ilość detali w designie postaci po prostu zachwyca. Najlepsze jest to, że w żadnym miejscu nie zauważyłem oszczędności. Modele postaci trzymają detale nawet w dynamicznych scenach. Nawet na samym początku, gdzie pokazano fragment koncertu pewnej idolki (której utwór był po prostu świetny swoją drogą) grafika 3D ograniczyła się do ludzi jej towarzyszących (i nie rzucało się to nawet w oczy, ponieważ animacja była naprawdę dobrze wykonana) oraz ujęć z oddali. Natomiast cały układ taneczny wykonano najprawdopodobniej z użyciem rotoskopii i wyszło to lepiej niż dobrze. Design postaci jest śliczny. To po prostu trzeba samemu zobaczyć – mnie osobiście kilka razy aż gęsia skórka złapała. Za produkcję odpowiada Konami i widać, że naprawdę chcą porządnie rozkręcić ten projekt (oprócz anime zaplanowane są również koncerty i gra, a całość oparta jest o light novel). Studio Kai wykonało naprawdę kawał wspaniałej roboty. Na chwilę obecną poznać mogliśmy tylko trzy dziewczyny, ale obsada jest potężna. Jeśli chodzi o aktorki głosowe – Natsuyoshi Yuuko jako Seibu Rio oraz Suzushiro Sayumi jako Nabatame Haru były po prostu genialne. Chyba nie trudno się domyślić, że po tym co zobaczyłem, naprawdę bardzo czekam na kolejne odcinki.

Polecam nieco poprawione napisy z o niebo lepszą jakością wideo od Nyanpasu.

Zapraszam do zapoznania się z pełną recenzją dostępną tutaj.

• Powrót do listy tytułów