Koi to Yobu ni wa Kimochi Warui / 恋と呼ぶには気持ち悪い

Amakusa Ryou to szanowany pracownik dużej korporacji. Przez swój urok osobisty i sylwetkę nie potrafi się wyrwać z towarzystwa kobiet. Pewnego w drodze do pracy po trudnej nocy zostaje niemal zepchnięty ze schodów przez przebiegającego halą stacji spóźnionego ucznia. Ratuje go jednak dziewczyna zwana Arima Ichika, która okazuje się koleżanką z klasy jego młodszej siostry. Ryou niemal natychmiast się w niej zakochuje, a następnie próbuje różnych sposobów by zdobyć jej serce, gdyż jest to jego pierwsza prawdziwa miłość.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – całkiem dobry start sezonu. Szykuje się naprawdę ciekawa komedia romantyczna, z ciekawymi postaciami i całkiem ładną (choć dość ascetyczną) oprawą wizualną. Mam tylko nadzieję, iż całość nie stanie się wtórna i będzie mi dane zobaczyć rozwój postaci i relacji między nimi.

• Powrót do listy tytułów

Mashiro no Oto / ましろのおと

Sawamura Setsu za dziecka zakochał się w dźwięku shamisenu widząc swego dziadka grającego na tym instrumencie dla ludzi z jego wioski. Chłopak postanowił nauczyć się gry pod jego okiem, gdyż był on jednym z największych wirtuozów tego instrumentu. Lata mijały, Setsu wypracował już sobie niezłą technikę, jednak nadszedł dzień śmierci jego dziadka. Nie mogąc się pogodzić z myślą, że jego mentora nie ma już na tym świecie postanawia porzucić szkołę średnią i wyruszyć do Tokio. Spotyka tam dziewczynę o imieniu Yuna, która ratuje go późnym wieczorem po nieszczęśliwym wypadku z udziałem zbirów z yakuzy. Następnego poranka Setsu budzi się w nieswoim mieszkaniu, co stanowi początek jego nowego życia w Tokio.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – uwielbiam dźwięk shamisenu, jednak nie byłem przekonany do tej serii, co było błędem, jednak zapewniło mi bardzo przyjemną niespodziankę. Zarówno od strony audio wizualnej (animacja jest naprawdę dobra, podobnie jak design postaci i ogólna szczegółowość rysunku) jak i fabularnej łącznie z reżyserią. Nie mogę się doczekać jak potoczą się dalsze losy bohaterów.

• Powrót do listy tytułów

Vivy: Fluorite Eye’s Song

Vivy to zaawansowany autonomiczny android, której zadaniem jest umilanie czasu śpiewem ludziom odwiedzającym Nierland – park rozrywki z atrakcjami opartymi o najnowsze osiągnięcia technologii AI. Niestety goście niechętnie gromadzą się przy scenie gdzie występuje. Pewnego dnia do jej systemu operacyjnego dostaje się obca osobowość AI przedstawiająca się jako przybysz z przyszłości – Matsumoto. Opowiada on o zagładzie ludzkości spowodowanej wojną między rasą ludzką a sztuczną inteligencją, która ma nastąpić w ciągu stu lat. Przy okazji prosi o pomoc w zapobiegnięciu tej tragedii. Vivy na początku uznaje to za nieśmieszny żart, jednak by udowodnić swą rację – Matsumoto podaje z dokładnością co do sekundy kolejne wydarzenia mające nastąpić tego samego dnia, które następnie okazują się faktem…

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – seria wylądowała na mojej liście raczej z myślą o ewentualnym porzuceniu, ponieważ zdecydowana większość produkcji Wit Studia do mnie całkowicie nie trafia. Na szczęście się myliłem. Tym razem bohaterowie i fabuła mnie kupiły. Całość ogólnym konceptem przypomina trochę Terminatora, choć jest to raczej dość luźnie skojarzenie ze względu na przytoczony motyw buntu maszyn, który przecież występował w wielu innych historiach. Od strony wizualnej wszystko prezentuje się naprawdę ładnie, choć na pewno nie jest to najładniejsza seria Wit Studia (tutaj dla mnie Owari no Seraph cały czas jest na pierwszym miejscu, mimo iż od strony fabularnej do mnie również nie trafił). Aktorzy głosowi jak zazwyczaj – pierwsza klasa. Czekam na więcej.

• Powrót do listy tytułów

Hige wo Soru. Soshite Joshikousei wo Hirou. / ひげを剃る。そして女子高生を拾う。

Yoshida w końcu decyduje się zaprosić swoją koleżankę z pracy – Gotou Airi, która od zawsze mu się podobała na kolację. Tam dowiaduje się jednak, że Airi ma już kogoś od dłuższego czasu. Załamany wybiera się do pobliskiego baru. W drodze powrotnej do domu zauważa młodą dziewczynę siedzącą przy latarni drogowej. Oznajmia mu ona, że nie ma gdzie spać i próbuje go uwieść. Yoshida odmawia, jednak nie potrafi zostawić jej samej w nocy i zaprasza ją do siebie. Następnego poranka podczas rozmowy wychodzi na jaw, iż ma na imię Sayu i uciekła z domu ponad pół roku temu oraz przetrwała tak długi okres czasu oferując usługi seksualne w zamian za lokum do spania i jedzenie.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – zdecydowanie tak – to był w zasadzie pewniak i miło było mi zobaczyć, że moje oczekiwania się sprawdziły. Świetne aktorstwo głosowe (Ichinose Kana w głównej roli jak zwykle w formie), przyzwoita oprawa wizualna z pięknym designem postaci. Dodatkowo reżyseria stoi na wysokim poziomie, czego owocem było to, iż 20 minut odcinka zleciało mi jakby 5 minut. Zdecydowanie czekam na więcej.

• Powrót do listy tytułów

Yakunara Mug Cup mo / やくならマグカップも

Po śmierci matki, Toyokawa Himeno przeprowadza się z ojcem do miasta Tajimi znajdującego się w południowej części prefektury Gifu. Słynie ono z tradycji garncarskiej. Tam otwierają małą kawiarnię. Dziewczyna szybko zaprzyjaźnia się z uczniami ze swojej nowej klasy gdzie w ramach zapoznania opowiedziała o kawiarni jej ojca oraz swojej kolekcji ręcznie robionych kubków. Zwraca to uwagę innej uczennicy zwanej Kukuri Mika, która podchwyca temat i natychmiast werbuje ją do klubu garncarstwa. Himeno dowiaduje się tam, iż jej matka była legendarną garncarką i uczestniczyła w zajęciach tego samego szkolnego klubu, co dodatkowo zmotywowało ją do dołączenia i rozwinięcia swojej nowej pasji.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – trochę się obawiałem jak Nippon Animation poradzi sobie z tego typu serią, jednak moje obawy były bezpodstawne. Całość wygląda ślicznie, postacie polubiłem od samego startu i mimo, iż nie interesuję się garncarstwem z pewnością spędzę z tą serią miłe chwile. Czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki. Całość podzielono na dwie sekcje. Pierwsze 15 minut przeznaczono na anime, reszta jest w formie live action gdzie aktorki głosowe uczą się garncarstwa.

• Powrót do listy tytułów

Seijo no Maryoku wa Bannou Desu / 聖女の魔力は万能です

Dwudziestoletnia Takahashi Sei wraca do domu po kolejnym długim dniu pracy w biurze. Po wejściu do mieszkania obserwuje nagły błysk światła. Gdy otwiera oczy zauważa, iż znalazła się w całkiem innym świecie wśród ludzi, których nigdy wcześniej nie widziała. Szybko zostaje poinformowana o tym, iż właśnie miał miejsce rytuał przywołania „świętej”, która pomoże w zwalczeniu złych istot powołanych do życia przez zbyt duże nagromadzenie czarnej magii. Sei chce wrócić do swego poprzedniego życia, jednak z braku takiej możliwości zaczyna interesować się kwiatami rosnącymi w tym świecie i ich zaskakującym podobieństwie do roślin, które zna. Pewnego razu spotyka w ogrodzie Jude – mężczyznę zajmującym się uprawą ziół i wytwarzaniem eliksirów. Sei podchwytuje temat i pragnie zacząć naukę o tworzeniu magicznych mikstur.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – nie miałem jakichś sporych oczekiwań jeśli chodzi o ten tytuł. Pierwszy odcinek okazał się być zaskakująco przyjemny w każdym aspekcie. Nie miałem problemu z polubieniem głównej bohaterki. Oprawa wizualna jest naprawdę ładna. Design postaci głównej bohaterki po prostu śliczny. No i sam fakt, że użyczyła jej głosu Ishikawa Yui również zasługuje na wspomnienie. Czekam na kolejne odcinki. Przy okazji jako ciekawostka – imię głównej bohaterki (聖/Sei) oznacza świętą.

• Powrót do listy tytułów

Super Cub

Koguma to uczennica drugiej klasy szkoły średniej. Nie prowadzi interesującego życia. Nie rodziny, znajomych ni żadnych zainteresowań, które sprawiłby, że czułaby chęć życia. Pewnego razu wpada na pomysł kupna motocyklu, jednak po zapoznaniu się z cenami w pobliskim sklepie ze smutkiem stwierdza, że nie ma pieniędzy. Zauważa to starszy sprzedawca i proponuje jej kupno używanego modelu za bezcen – Hondę Super Cub. Dziewczyna podekscytowana tym faktem bez namysłu decyduje się na zakup zaczynając tym samym nowe życie…

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – pierwszy odcinek to głównie scenery porn oraz zmaganie głównej bohaterki z jej nowym nabytkiem. Od początku widać, że Honda sypnęła pieniądzem, lecz nie wypływa to na przyjemność z oglądania, ponieważ reżyseria obrazy stoi na naprawdę wysokim poziomie. Szkoda tylko, że do niektórych scen zdecydowano się użyć grafiki 3D. Całkiem przyjemny start czekam na kolejne odcinki oraz na to, jak się rozwinie fabuła.

• Powrót do listy tytułów

Shadows House

Hachiouji Naoto jak zwykle po zajęciach szkolnych odwiedza bibliotekę, by w spokoju powtórzyć materiał przerobiony na lekcjach. Niestety pech chciał, iż tego dnia znalazła się tam również grupa głośnych dziewczyn, o charakterach, za którymi delikatnie mówiąc nie przepada. Zdenerwowany całą sytuacją upuszcza swą torbę – na jego nieszczęście wylatuje z niej szkic mangi, nad którą pracował. Temat podchwytują siedzące nieopodal uczennice i zaczynają z niego drwić. Jedna z nich jednak nie wyśmiewa Naoto, lecz zostaje z nim sam na sam po tym, jak jej koleżanki znużone sytuacją decydują się na powrót do domu. Nagatoro – bo o niej mowa – postanawia się trochę podroczyć z nowopoznanym starszym kolegą.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – mam nadzieję, że reszta adaptacji nie będzie obiegać poziomem od tego, co było mi dane zobaczyć w pierwszym odcinku. Telecom Animation Film naprawdę dobrze oddało to, co było zawarte w materiale źródłowym, a Uesaka Sumire jako Nagatoro to po prostu mistrzostwo świata. Kilka ujęć miało dość dziwną perspektywę, co dało wrażenie nieco przekłamanych proporcji postaci, ale ogólnie rzecz ujmując warstwa wizualna stoi na wysokim poziomie i oby się na takim utrzymała. Zdecydowanie czekam na więcej.

• Powrót do listy tytułów

Shadows House

Pozbawione twarzy cienie z wyższych sfer zamieszkują ogromną posiadłość, gdzie tworzą żywe lalki wzorowane na ludziach, które mają za zadanie im służyć. Jedną z takich lalek jest Emilyko, która zostaje przydzielona jako służąca młodej Kate. Dziewczyny szybko się ze sobą zaprzyjaźniają mimo wyraźnego dystansu dzielącego je na samym początku ich znajomości.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – jestem zaskoczony jak dobrze udało się twórcom oddać tajemniczość wybranego miejsca akcji przy jednoczesnym utrzymaniu bardzo pozytywnego tonu. Na uwagę zasługują Kitou Akari i Sasahara Yuu – aktorki głosowe w dwóch głównych rolach, których po prostu słuchało się z wielką przyjemnością. Interesujący setting w połączeniu ze świetnie zrealizowanym wątkiem slice of life niemal zawsze daje pozytywne efekty – czekam na kolejne epizody z niecierpliwością.

• Powrót do listy tytułów

Slime Taoshite 300-nen, Shiranai Uchi ni Level Max ni Nattemashita / スライム倒して300年、知らないうちにレベルMAXになってました

Aizawa Azusa umiera z przepracowania. Po śmierci spotyka anielicę, która pozwala jej wybrać w jaki sposób na się ponownie odrodzić. Azusa pragnie nieśmiertelności w świecie, gdzie mogłaby żyć w spokoju. Jej życzenie zostaje spełnione. Kobieta budzi się w świecie, gdzie jedynymi potworami są slime niskiego poziomu jako siedemnastoletnia wiedźma. Swoje pierwsze 300 lat życia poświęca na codziennym rekreacyjnym polowaniu na kilka slime oraz budowaniu relacji z mieszkańcami pobliskiej wioski pomagając im między innymi leczyć choroby. W jej 300 urodziny recepcjonistka gildii poszukiwaczy przygód postanawia sprawdzić poziom doświadczenia Azusy. Wtedy wychodzi na jaw, iż stała się ona najpotężniejszą wiedźmą, z którą nie mogą mierzyć się nawet smoki, o czym przekonuje się na własnej skórze smoczyca Raika, która po przegranej walce przyjmuje ludzką postać i szybko staje zaprzyjaźnia się z Azusą.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – mało brakowało a pominąłbym ten tytuł. Na szczęście kilku znajomych zwróciło mi na to uwagę i postanowiłem nadrobić pierwszy odcinek. Slime 300 to pierwsza seria studia Revoroot, z którą mam do czynienia i jestem bardzo pozytywnie zaskoczony. Oprawa wizualna stoi na bardzo wysokim poziomie, całość prezentuje się po prostu pięknie. Yuuki Aoi w roli głównej bohaterki, więc był to kolejny powód, by dać szasnę temu anime. Szykuje się dobra komedia slice of life w świecie fantasy.

• Powrót do listy tytułów

Fumetsu no Anata e / 不滅のあなたへ

Tajemniczy nieśmiertelny byt zostaje zesłany na Ziemię. Pozbawiony jest on emocji oraz tożsamości, jednak jest w stanie przybrać kształt otaczających go rzeczy pod wpływem silnego impulsu, takiego jak śmierć. Na początku przyjmuje postać kuli, następnie formuje kształt kamienia. Mijają wieki, klimat się oziębia, śnieg zaczyna przykrywać cały glob. Pewnego dnia przechodzi w jego pobliżu poważnie zraniony i wyczerpany do granic możliwości wilk. Po upadku umiera. Istota przyjmuje jego formę i zaczyna przemierzać bezkresne zamarznięte równiny. W końcu dociera do chłopca, który postanawia wyruszyć w podróż mającą na celu odnalezienie raju – miejsca gdzie ludzie beztrosko żyją ze sobą w przyjaźni…

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – zapowiada się interesująca seria przygodowa z niecodziennym motywem przewodnim. Za wcześnie jest by przewidzieć w jakim kierunku całość pójdzie, jednak epizod startowy zdecydowanie zachęcił mnie do obejrzenia reszty. Oprawa wizualna również robi swoje.

• Powrót do listy tytułów

Osananajimi ga Zettai ni Makenai Love Comedy / 幼なじみが絶対に負けないラブコメへ

Kachi Shirokusa to ceniona pisarka i idolka wielbiona przez większość uczniów szkoły jej szkoły. Jest także pierwszą miłością Sueharu. Chłopak jest przekonany, iż ma u niej spore szanse jednak pewnego dnia przypadkiem dowiaduje się, iż zaczęła spotykać się z Tetsuhiko – popularnym aktorem, który również uczęszcza do tej samej szkoły. Z drugiej strony przyjaciółka z dzieciństwa Sueharu – Shida Kuroha kilka dni wcześniej mówi o jej uczuciach względem niego – niestety dostaje kosza. Dziewczyna się jednak nie poddaje – oferuje pomoc w zemszczeniu się na osobnie, która zraniła jego uczucia widząc w tym swą szansę.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – Doga Kobo jak zwykle zrobiło kawał świetnej roboty. Aktorzy głosowi tylko całość wzbogacili – nazwiska w obsadzie są naprawdę konkretne (między innymi Minase Inori, Sakura Ayane i Oonishi Saori). Zapowiada się przyjemna komedia romantyczna. Mam tylko nadzieję, że nie zrobią tego samego co Yesterday wo Utatte przy końcówce (upchnięcie kilku tomów w ostatnich 2 odcinkach – zdecydowanie wolę doczytać mangę niż oglądać adaptację w takim wydaniu).

• Powrót do listy tytułów

Fruits Basket: The Final

Szesnastoletnia Tooru Honda zostaje sierotą po nieszczęśliwym wypadku, w którym zginęła jej matka. W finalnym rozrachunku kończy bez dachu nad głową, ponieważ nikt z jej rodziny nie chce jej przyjąć do siebie. Tooru wyprowadza się do… namiotu. Okazuje się jednak, iż rozłożyła go na prywatnym terenie tajemniczej rodziny Souma i po pewnym czasie właściciele odkrywają jej miejsce zamieszkania jednocześnie oferując pomoc. Jeszcze tego samego dnia wychodzi na jaw sekret skrywany przez nich od wielu lat.

Sezon 3

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – dobry start ostatniego sezon Fruits Basket.

• Powrót do listy tytułów