Mattaku Saikin no Tantei to Kitara

Nagumo Keiichirou już w czasach szkoły średniej był genialnym detektywem, który rozwiązywał każdą, nawet najbardziej skomplikowaną sprawę. Minęło jednak dwadzieścia lat. Dziś ma 35 lat, bolące biodra, problemy z plecami i prowadzi podupadającą agencję detektywistyczną, w której rzadko pojawiają się klienci. Nie ma już ani sławy, ani energii z młodzieńczych lat, a opłacenie czynszu i zakup jedzenia stają się nie lada wyzwaniem.

Pewnego dnia w jego biurze zjawia się pełna entuzjazmu uczennica szkoły średniej, Nakanishi Mashiro. Z uporem prosi, by mógł zostać jej nauczycielem. Choć początkowo Keiichirou odmawia, po tym jak dziewczyna pomaga mu rozwiązać sprawę, niechętnie zgadza się ją zatrudnić.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – główna bohaterka dosłownie skradła startowy odcinek. Serial dorzuciłem do listy oglądanych tylko w celu sprawdzenia, nie dając mu raczej sporych szans. Na ten moment seria zostaje ze mną, jednak mam nadzieję, że całość szybko nie stanie się wtórna. Spory potencjał drzemie w bohaterach, jednak z doświadczenia wiem, że serie tego typu wymagają naprawdę sporo talentu, by utrzymać moje zainteresowanie przez wszystkie odcinki. Warto wspomnieć, że oprawa wizualna prezentuje się naprawdę ładnie.

• Powrót do listy tytułów

Kanojo, Okarishimasu

Kinoshita Kazuya zostaje rzucony przez swą dziewczynę. Nie może się z tym faktem pogodzić i w rozpaczy znajduje stronę internetową oferującą usługi wypożyczenia dziewczyny za skromnie 5000 jenów za godzinę. W akcie desperacji postanawia skorzystać z oferty i już następnego dnia jego oczom ukazuje się piękna i urocza Mizuhara Chizuru. Chłopak szybko jednak odkrywa, że wszystko to tylko gra i w jej oczach jest po prostu kolejnym klientem, dlatego wystawia negatywny komentarz widoczny dla pozostałych usługobiorców. Następnego dnia, podczas wizyty w akwarium postanawia powiedzieć jej prawdę co o tym wszystko sądzi – to ujawnia prawdziwy charakteru Chizuru. Chwilę później chłopak odbiera telefon z informacją, że jego babcia wylądowała w szpitalu – z racji tego, że jego czas z Chizuru się jeszcze nie zakończył, zabiera ją ze sobą i przedstawia swej rodzinie. Jak na ironię, w tym samym szpitalu przebywa również babcia Chizuru…

Sezon 4

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – w zasadzie nic nie uległo zmianie względem poprzednich sezonów, dlatego wspomnę jedynie tyle, że akcja startowego odcinka jest bezpośrednią kontynuacją wydarzeń z sezonu trzeciego.

• Powrót do listy tytułów

Busu Ni Hanataba wo

Tabata Hana, pierwszoklasistka w szkole średniej, uważa siebie za brzydką. Jej małe oczy i niezgrabne ciało nie przypominają pięknego kwiatu, mimo znaczenia jej imienia. Wie, że słodkie rzeczy i miłość rodem z mangi shoujo nie są dla niej, ale każdego ranka i tak pozwala sobie na chwilę marzeń, gdy pielęgnuje szkolne rabaty kwiatowe, których piękno tak kontrastuje z jej wyglądem.

Każdego dnia przychodzi do szkoły wcześnie, by zmieniać kwiaty w wazonie w swojej klasie. Zatraca się w tej czynności tak bardzo, że nie zauważa, gdy płatki i łodygi zostają we włosach. Wtedy zauważa ją Ueno Yousuke, który od jakiegoś czasu zastanawiał się, kto codziennie dba o klasowy wazon. Tabata Hana ucieka zawstydzona, ale od tego dnia Yousuke próbuje nawiązać z nią kontakt.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Nie do końca – nie był to jakiś wybitnie zły, lub słaby start. Po startowym epizodzie nie jestem jednak pewien, czy będę w stanie cieszyć się przedstawionymi bohaterami oraz przede wszystkim stylem reżyserii. Na ten moment podchodzę do tego tytułu z rezerwą. Od strony wizualnej całość prezentuje się estetycznie i jest po prostu przyjemna dla oka. Jak nie trudno się domyślić, Hayami Saori w roli głównej wzorowo wykonała swoją pracę.

• Powrót do listy tytułów

Watari-kun no xx ga Houkai Sunzen

Dwa lata temu Naoto Watari stracił rodziców i został jedynym opiekunem dla młodszej siostry, Watari Suzushiro, którą pieszczotliwie nazywa Suzu. Od tamtej pory jego życie skupia się tylko na niej. Nie należy do żadnych klubów i nie spędza czasu z rówieśnikami, co sprawia, że w nowej szkole doczekał się przezwiska siscon. Jednak dla Naoto nie ma to znaczenia – dopóki Suzu jest bezpieczna i szczęśliwa, nie obchodzi go, co mówią inni. Spokojne dni kończą się wraz z pojawieniem się w klasie Tachibana Satsuki, dziewczyny, która była częścią jego bolesnej przeszłości. To spotkanie budzi w nim traumatyczne wspomnienia, a wraz z nią na światło dzienne zaczynają wychodzić sekrety, o których Naoto dotąd nie miał pojęcia. Dziewczyna, uzbrojona w motykę ogrodową, nie cofnie się przed niczym, by odzyskać to, co kiedyś mogło należeć tylko do niej.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – zgodnie z oczekiwaniami, seria już od pierwszego odcinka przypadła mi do gustu. Mam nadzieję, poziom zostanie utrzymany w kolejnych epizodach. Jakość oprawy wizualnej również stoi na wysokim poziomie. Nie pozostaje nic innego, niż oczekiwanie na kolejne odcinki.

• Powrót do listy tytułów

Yofukashi no Uta

Yamori Kou na pozór wydaje się być typowym nastolatkiem. Stosunkowo dobry w nauce i przyjacielski wobec kolegów z klasy. Pewnego dnia jednak postanawia rzucić szkołę po tym, jak jego koleżanka ze szkoły wyznaje mu miłość. Zapada na bezsenność, która jest wynikiem braku ujścia energii w ciągu dnia. Podczas samotnych nocnych spacerów czuje się nieco lepiej, choć zdaje sobie sprawę, że jego niemożność zaśnięcia stanowi dość poważny problem.
Na jednym ze spacerów Kou spotyka dziwną dziewczynę. Przedstawia się jako Nanakusa Nazuna, oraz diagnozuje przyczynę jego bezsenności: pomimo wprowadzenia zmian w swoim życiu, wciąż powstrzymuje się przed doświadczeniem prawdziwej wolności. Oświadcza mu, że nie będzie mógł spać, dopóki nie będzie zadowolony z tego, jak spędza swoje dni. Kiedy wydaje się, że udało jej się rozwiązać jego aktualne problemy, Nazuna zaprasza go do swojego mieszkania, by przespał się w spokoju. Nieświadoma, że Kou tylko udaje zaśnięcie, pochyla się nad nim i gryzie go w szyję spijając jego krew.

Sezon 2

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – dostałem w zasadzie wszystko to, co w sezonie pierwszym. Od strony wizualnej również prezentuje się pięknie. Te zbliżenia na twarze i ilość detali naprawdę cieszą oko. Natomiast opening i ending to chyba najgorsze utwory jakie kiedykolwiek słyszałem w anime. Naprawdę rzadko pomijam OP/ED, ale w tym przypadku nie jestem w stanie nawet pięciu sekund zdzierżyć tego chłamu.

• Powrót do listy tytułów

Kaoru Hana wa Rin to Saku

Szkoła Średnia Chidori i sąsiadująca Kikyo to dwie zupełnie różne światy. Pierwsza z nich, publiczna szkoła średnia dla chłopców, często hałaśliwych chuliganów z uboższych rodzin, podczas gdy druga, elitarna akademia dla dziewcząt z zamożnych domów, słynie z nieskazitelnego wizerunku i surowych zasad. Od lat między szkołami trwa zaciekła rywalizacja połączona z głęboką niechęcią.

Tsumugi Rintarou ma szesnaście lat, groźnie wyglądającą twarz i opinię kogoś, kogo lepiej omijać szerokim łukiem. Jemu to nie przeszkadza – ma paczkę wiernych przyjaciół i wcale nie czuje potrzeby zwracać na siebie większej uwagi. Skrywa jednak sekret. Po lekcjach pomaga w rodzinnej kawiarnio-ciastkarni. Pewnego dnia zauważa klientkę, która w pośpiechu ucieka, zanim zdążył z nią porozmawiać. Następnego następnego dnia, dziewczyna wraca i przedstawia się jako Waguri Kaoruko, oraz oznajmia że nie uciekła z powodu jego wyglądu i wierzy w jego życzliwe serce. Choć promienna osobowość Kaoruko początkowo onieśmiela Rintarou, chłopak z czasem zaczyna czekać na każde spotkanie.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – absolutnie fantastyczny start. Ludzie z Cloverworks kolejny pokazują, że potrafią tworzyć piękne serie. Pomiajaąc naprawdę ładną oprawę wizualną, reżyseria również stoi na wybitnie wysokim poziomie. Główna bohaterka jest przesłodka. Inoue Honoka w jej roli spisuje się po prostu genialnie. Nie spodziewałem się, że tytuł ten aż do tego stopnia mnie zauroczy. Czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki!

• Powrót do listy tytułów

Sono Bisque Doll wa Koi wo Suru S2

Gojou Wakana od małego zafascynowany był sztuką tworzenia hina – tradycyjnych japońskich lalek. Pasję przejął od swojego dziadka, który uczył go tego rzemiosła. Niestety wymagało to pełnego poświęcenia, dlatego też do czasu rozpoczęcia przez niego nauki w szkole średniej nie miał on żadnych znajomych. Do jego klasy uczęszcza kilka dziewcząt. W tej grupie prym wydaje się wieść piękna Kitagawa Marin, wokół której gromadzi się cała reszta. Wakana traktował takich ludzi jak przybyszów z obcej planety, przynajmniej do czasu aż los nie połączył ich ścieżek. Pewnego dnia maszyna do szycia w jego domu uległa awarii z racji wieku. Chłopak postanawia skorzystać ze sprzętu dostępnego w szkolnym klubie szwaczy w celu dokończenia najnowszego stroju, nad którym długo pracował. W pewnym momencie drzwi otwiera Marin, zauważa, nad czym pracuje Wakana i popada w zachwyt jego specyficznym zainteresowaniem. Gdy dowiaduje się, iż chłopak ma pojęcie o szyciu ubrań, prosi go o przysługę w uszyciu stroju jej ulubionej bohaterki z anime, gdyż uwielbia cosplay, ale niestety ograniczają ją umiejętności szycia…

Sezon 2

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – bezpośrednia kontynuacja sezonu pierwszego. Cloverworks naprawdę dowozi w tym sezonie. Kolejna pięknie wyglądająca seria. Startowy epizod pierwszego sezonu zawierał sporo bardzo ładnie zrealizowanego fanserwisu. Cała reszta to dokładnie to, za co polubiłem sezon pierwszy. Czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki.

• Powrót do listy tytułów

Seishun Buta Yarou wa Santa Claus no Yume wo Minai

Azusagawa Sakuta od czasu poznania Sakurajimy Mai nieustannie doświadcza nadprzyrodzonych zjawisk zwanych syndromem dorastania. Po przeżyciach z Mai, która w niewyjaśniony sposób przestała być zauważana przez innych ludzi oraz jego siostrą Kaede nadszedł czas na ostateczne rozwiązanie sprawy podwójnej egzystencji Makinohary Shouko.

Sezon 2

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – bezpośrednia kontynuacja filmu Seishun Buta Yarou wa Randoseru Girl no Yume wo Minai. Warto wspomnieć, że po pierwszym sezonie powstały trzy filmy. Należy je obejrzeć przed oglądaniem tego sezony ponieważ są one kluczowe dla fabuły. Jest to kolejna seria Cloverworks w tym sezonie, którą oglądam. I tutaj niestety widać trochę, że została potraktowana trochę gorzej niż opisywane wyżej dwie. Choć poprzedni sezon oraz filmy mimo wszystko wyglądały dość podobnie. Treść pozostaje jednak niezmiennie ciekawa. Czekam z niecierpliwością na kolejne epizody.

• Powrót do listy tytułów

Game Center Shoujo to Ibunka Kouryuu

Kusakabe Renji spędza Walentynki w pracy, doglądając automatów w salonie gier, gdy jego uwagę przykuwa drobna, uparta cudzoziemka. Od godzin walczy z chwytakiem, próbując upolować pluszowego koalę bez skutku. Po pracy Renji podchodzi, wrzuca jedyną monetę i za pierwszym razem udaje mi się wyciągnąć tego pluszaka, następnie oddaje ją w dłonie osłupiałej Lily Baker, która zna tylko język angielski. Niespodziewany gest dobroci zbija dziewczynę z tropu, a speszony Renji rzuca pierwsze, co przychodzi mu do głowy „to prezent na Walentynki”. Dla Lily, wychowanej w angielskiej tradycji walentynkowych wyznań, te słowa brzmią jak subtelna deklaracja uczuć. Następnego dnia dziewczyna wręcza mu prezent z dołączoną karteczką „Be my valentine!”. Tak zaczyna się ich słodka znajomość zapoczątkowana przez jak jedno niewinne nieporozumienie.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – absolutnie słodki start. Nie spodziewałem się, że tytuł okaże się aż tak dobry. Ciekawy pomysł na serię – nieporozumienia spowodowane barierą językową i kulturową. Czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki i mam nadzieję, że całość nie stanie się wtórna.

• Powrót do listy tytułów

Ruri no Houseki

Tanigawa Ruri uwielbia wszelkie błyszczące rzeczy. Często odwiedza sklepy z biżuterią i zachwyca się minerałami umieszczonymi w akcesoriach. Z racji tego, że wciąż uczy się w szkole średniej, jej budżet jest jednak znacznie ograniczony. Z nadzieją na znalezienie kryształów dla siebie wybiera się w góry, gdzie spotyka Arato Nagi – studentkę mineralogii. Od tego momentu zaczynają wspólnie wyruszać na mineralogiczne wyprawy. Spacerują górskimi szlakami w poszukiwaniu kryształów, innym razem brodzą w rzekach, a kiedy indziej Nagi pokazuje Ruri minerały ze swojej kolekcji, jakich nigdy wcześniej nie widziała.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – Studio Bind obojętnie czego dotknie, to zamienia to w klejnot. Oprawa wizualna to najwyższa półka. Ilość detali i jakość animacji zachwyca. Nie jest to może poziom Mushoku Tensei, jednak wciąż całość wygląda po prostu przepięknie. Widać również, że autor materiału źródłowego (manga) ma sporą wiedzę o minerałach. Mimo, iż mineralogia nie za bardzo mnie interesuje, to samo anime i to, w jaki sposób wszystko jest przedstawione sprawia, że naprawdę przyjemnie spędziłem czas oglądając startowy epizod.

• Powrót do listy tytułów

City The Animation

Nagumo Midori to studentka, która wie, jak cieszyć się życiem… choć akurat jej portfel zdecydowanie tego nie potwierdza. Z długami po uszy i właścicielką mieszkania depczącą jej po piętach za niezapłacony czynsz, Midori nie ma łatwo. Nawet jej najlepsza przyjaciółka odmówiła pożyczki, znając już dobrze wszystkie jej sztuczki. Może drobna kradzież rozwiązałaby sprawę? Albo zastraszenie kogoś słabszego? Niestety, ani jedno, ani drugie nie jest wyjściem na dłuższą metę. Zostaje praca… ale kto by chciał pracować, gdy w wielkim mieście tyle się dzieje? Bo to nie jest zwyczajne miasto. Tutaj codzienność jest pełna nieprzewidywalnych przygód, śmiechu, ciepła i emocji. Ludzie, choć pozornie zwyczajni, nadają temu miejscu niepowtarzalny charakter. Gdzie każdy dzień może przynieść coś ekscytującego.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – jeśli uważaliście Nichijou za coś kompletnie randomowego, tutaj jest jeszcze bardziej randomowo. City jest to nie tylko manga tego samego autora (Arawi Keiichi), lecz również animacją zajęło się ponownie Kyoto Animation. Absurd goni absurd, każda kolejna mini-historia jest z pozoru losowa, jednak często ma wpływ na inne. Nie ma co ukrywać – jest to tytuł bardzo kreatywny, natomiast styl animacji Kyoto Animation (podobny trochę do tego z Nichijou) tylko wzbija tę kreatywność na jeszcze wyższy poziom. Od strony technicznej jest bezbłędnie. Natomiast dla mnie osobiście stężenie absurdu jest odrobinę zbyt wysokie. Nie zmienia to faktu, że epizod startowy oglądało mi się przyjemnie, nie wiem tylko, czy za kilka odcinków nie będę już trochę tym zmęczony.

• Powrót do listy tytułów

Grand Blue Season 2

Kitahara Iori rozpoczyna swoje studenckie życie, przeprowadzając się do nadmorskiego miasteczka Izu i zamieszkując nad sklepem nurkowym swojego wujka – Grand Blue. Marzy o idealnym starcie w dorosłość, pełnym przygód, miłości i spełnienia młodzieńczych marzeń. Jednak jego wizja studiów szybko legnie w gruzach. Zamiast spokojnego życia czeka go bowiem spotkanie z grupą umięśnionych studentów z lokalnego Klubu Nurkowego, którzy spędzają więcej czasu na piciu, imprezach i zrzucaniu z siebie ubrań, niż w rzeczywistości pod wodą. Mimo usilnych prób trzymania się z dala od ich ekscentrycznych zabaw, Iori zostaje wciągnięty w wir niekończącej się alkoholowej rozrywki. A kiedy w drzwiach Grand Blue staje jego kuzynka Kotegawa Chisa i zastaje go w samym środku tej żenującej sceny, nie kryje swojej pogardy.

Sezon 2

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – startowy odcinek okazał się być o wiele lepszy, niż to, jak pamiętam pierwszy sezon. Może częściowo dlatego, że był mocno skupiony na mojej ulubionej bohaterce. Niemniej jednak, zdecydowanie czekam na kolejne odcinki.

• Powrót do listy tytułów

Kakkou no Iinazuke Season 2

Szesnastoletni niezwykle uzdolniony uczeń drugiej klasy szkoły średniej Megurogawa – Umino Nagi dowiaduje się, iż został omyłkowo podmieniony przy urodzeniu. W drodze na kolację, na której ma poznać swoich biologicznych rodziców, przypadkowo spotyka żywiołową i bezpośrednią Amano Erikę, która jest zdecydowana uczynić z Nagiego swojego udawanego chłopaka, ponieważ nigdy nie chce wyjść za mąż. Kiedy jednak Nagi dociera na kolację, dowiaduje się, że jego rodzice postanowili rozwiązać problem podmiany, każąc mu poślubić córkę wychowywaną przez jego biologicznych rodziców… a którą okazuje się sama Erika!

Sezon 2

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – dostałem dokładnie to, czego oczekiwałem, mając na względzie sezon pierwszy. Do bohaterek dołącza nowa postać, więc rywalizacja o serce głównego bohatera pewnie wskoczy na jeszcze wyższy poziom. Bardzo się cieszę, że ten tytuł dostał jednak kontynuację.

• Powrót do listy tytułów

Mikadono Sanshimai wa Angai, Choroi.

Ayase Yuu nigdy nie dorównał swojej matce – legendarnej aktorce, której talent i charyzma zachwycały cały kraj. Choć po jej śmierci ludzie oczekiwali, że podąży jej śladami, Yuu okazał się zupełnie przeciętnym chłopakiem, pozbawionym jakichkolwiek szczególnych zdolności. Po przeniesieniu się do prestiżowej szkoły Saika znanej z kształcenia wybitnych jednostek, szybko zostaje uznany za kogoś nic nieznaczącego. Stwierdzają to zresztą trzy wybitne uczennice: Miwa, mistrzyni shougi, Niko, specjalizująca się w sztukach walki, oraz Kazuki, błyskawicznie zdobywająca sławę w świecie aktorstwa.

Zgodnie z ostatnią wolą matki Yuu, która pragnęła, aby jej syn mógł kiedyś stworzyć prawdziwą rodzinę (coś, czego sama nigdy nie potrafiła mu dać) Yuu trafia pod opiekę jej dawnego przyjaciela. Chłopak spodziewa się jednak, że tym przyjacielem okaże się ojciec trzech niezwykłych sióstr Mikadono, które zdążył poznać pierwszego dnia w szkole.

Choć początkowo dziewczyny, pochłonięte swoimi talentami i prywatnymi ambicjami, nie zamierzają nawiązywać z nim bliższej relacji, Yuu powoli zaczyna wypełniać pustkę w ich domu. Jego szczerość i uprzejmość z czasem zyskują miejsce w sercach sióstr, a chłopak, który nie posiada żadnej specjalnej umiejętności, staje się tym, który potrafi zbliżyć do siebie trzy genialne osobowości, na nowo ucząc je, czym jest rodzina.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – całkiem przyjemny start. Choć na ten moment z trzech dziewczyn, które zostały przedstawione w startowym epizodzie jedynie Niko wzbudza moje zainteresowanie. Od strony wizualnej jest całkiem nieźle, choć P.A Works stać na dużo więcej.

• Powrót do listy tytułów

Sprawa wygląda podobnie jak w podsumowaniach roku, mianowicie – polecam to, co uważam za rewelacyjne w mojej opinii. Poniżej lista moich ulubionych utworów z czołówek i napisów końcowych (wszystkie uważam za warte uwagi, lecz te, które szczególnie katowałem/katuję są zaznaczone pogrubioną czcionką, natomiast te, które uważam wręcz za wybitne – zieloną, pogrubioną czcionką). Schemat jest jasny, ale doprecyzuję:
Artysta – Tytuł (Artysta w romaji – Tytuł w romaji) | Nazwa Anime