Po bolesnych przeżyciach Hirose Takuma przeprowadza się z wielkiego miasta do cichej, malowniczej wioski, by odzyskać spokój ducha i wyleczyć tajemniczą chorobę. Chłopak jest niewidomy, jednak jego dolegliwość nie ma żadnego medycznego uzasadnienia. Już pierwszego dnia Takuma poznaje trójkę intrygujących dziewcząt, które wkrótce odegrają ważną rolę w jego życiu. Zawsze uśmiechniętą, nieco niezdarną przewodniczącą klasy Kagura Hinatę, zamkniętą w sobie outsiderkę Kohinatę Hayami oraz tajemniczą i pełną energii Otohę, pojawiającą się jakby znikąd. Od tej pory nowe koleżanki pomagają mu radzić sobie z codziennymi trudnościami, a ich przyjaźń zapoczątkuje serię wydarzeń, jakich ani Takuma, ani mieszkańcy wioski się nie spodziewali.
Oprawa audiowizualna H2O ~FOOTPRINTS IN THE SAND~ (2008)
Wideo
Mam słabość do stylu z tamtych lat, o czym wspominam za każdym razem, gdy piszę recenzję anime z mojej golden ery. Studio Zexcs idealnie trafia tutaj w mój gust – zarówno od strony designu postaci, jak i przepięknych teł. Naprawdę uwielbiam tego typu akwarelowe przedstawienie otoczenia. Mimo niskiej rozdzielczości prezentują się po prostu znakomicie i nadają niesamowitego klimatu całości. Projekty postaci są dość typowe dla końcówki lat 2000, co dla mnie jednak jest sporą zaletą. Taki styl zachował się obecnie niestety już tylko w nielicznych visual novel.
Warto również zwrócić na doskonałe wielopoziomowe cieniowanie oraz szczegółową animację, z mocnym uwzględnieniem emocji postaci, mimiki twarzy, czy fizykę samych ubrań.
Dźwięk
W obsadzie znajduje się sporo legendarnych (już teraz) nazwisk. Koshimizu Ami, Sakurai Harumi, Sakakibara Yui czy Katou Emiri. Nie trudno się domyślić, że aktorstwo głosowe stoi tutaj na najwyższym poziomie. Postacie wypowiadają swoje kwestie oraz wyrażają swe emocje w sposób dokładnie taki, jak oczekiwałoby się po danym typie charakteru.
Sakakibara Yui nie pojawia się tutaj jednak wyłącznie w drugoplanowej roli jako Yakumo Hamaji. Wykonała ona również opening serii – 片翼のイカロス(Katayoku no Icarus). Po dziś dzień uważam go za jeden z najlepszych openingów wszech czasów.
Ponadto za soundtrack odpowiedzialny był Fujita Junpei. Ścieżka dźwiękowa jest naprawdę warta uwagi. Co ciekawe, nie użyto tutaj oryginalnej muzyki z materiału źródłowego. Zazwyczaj uznałbym to za wielką wadę, gdyż soundtracki w visual novel w zasadzie są zawsze lepsze niż skomponowane na nowo utwory na potrzeby adaptacji, jednak tym przypadku ośmielę się stwierdzić, że obie ścieżki dźwiękowe są świetne.
Fabuła i bohaterowie H2O ~FOOTPRINTS IN THE SAND~
Wstęp
Od lat miałem gdzieś z tyłu głowy to, że nigdy nie wspomniałem o H2O, zarówno o adaptacji, jak i visual novel. Mam jednak zasadę, że piszę recenzję na świeżo po obejrzeniu. Po latach wiele detali się w pamięci zaciera i nie chcę, by to wpłynęło negatywnie na tekst, który publikuję. Podobny los spotkał wiele innych serii, które uwielbiam, jednak oglądałem je na długo przed tym, jak zdecydowałem się na stworzenie tej strony.
Krótko o fabule H2O ~FOOTPRINTS IN THE SAND~
Takuma Hirose to niewidomy nastolatek, którego niedawne traumatyczne przeżycia wywróciły jego życie do góry nogami. Pragnąc dojść do siebie, chłopak porzuca zgiełk wielkiego miasta i przenosi się do cichej, malowniczej wioski daleko od miejskiego chaosu, licząc, że zazna tam spokoju.
Już pierwszego dnia w nowej szkole los stawia na drodze Takumy trzy wyjątkowe dziewczyny. Hinata Kagura jest uroczą, choć odrobinę niezdarną przewodniczącą klasy. Kohinata Hayami wydaje się cicha i trzymająca się na uboczu. Natomiast Otoha od samego początku owiana jest aurą tajemniczości. Od tej pory nowo poznane koleżanki wspierają Takumę na każdym kroku, pomagając mu odnaleźć się w codziennym życiu na wsi.
Treść serialu
Początkowe odcinki utrzymane są w dość lekkim tonie. Pokazują wiele humorystycznych scen i delikatnych akcentów komediowo-romantycznych typowych dla adaptacji common route wielu visual novel. Taki typ opowiadania historii ma jeden ważny cel. Widz (lub czytelnik, jeśli chodzi o visual novel) zżywa się dzięki temu dość szybko z przedstawionym bohaterami. Wydawać by się mogło, że H2O: Footprints in the Sand pozostanie uroczą opowieścią o życiu nastolatków na prowincji. Jednak co poniektórzy widzowie od razu zdają sobie sprawę, że historia się rozwinie i stopniowo odsłaniać będzie wiele mroczniejszych sekretów.
Z odcinka na odcinek na pierwszy plan coraz mocniej wysuwają się poważniejsze wątki, nadając historii znacznie bardziej dramatyczny wydźwięk. Takuma zaczyna odkrywać, dlaczego cała wioska żywi tak skrajnie negatywne uczucia wobec Hayami. Kierowany empatią i poczuciem sprawiedliwości, chłopak staje jednak w obronie prześladowanej koleżanki. Za wszelką cenę próbuje dotrzeć do prawdy o krzywdzie, jaka ją spotkała. Na jaw stopniowo także wychodzi tragiczna historia rodziny Kohinaty. Wydarzenia z przeszłości, które rzuciły cień na reputację Hayami i sprawiły, że lokalna społeczność zaczęła traktować ją jak wyrzutka. Jednocześnie między Takumą a Hayami rodzi się coraz silniejsza więź. Okazywana przez chłopaka życzliwość powoli kruszy lód wokół zranionego serca Hayami.
Równolegle poznajemy również historię dawnej przyjaźni Hayami i Kagury Hinaty. Dziewcząt, które kiedyś łączyła silna więź, a które zostały rozdzielone przez brutalne okoliczności i presję ze strony rodziny Hinaty. Choć teraz stoją po dwóch stronach społecznej barykady, wspomnienie ich dziecięcej przyjaźni wciąż unosi się w powietrzu. Za sprawą Takumy obie bohaterki muszą skonfrontować się z przeszłością. Wątek ten dostarcza jednych z najbardziej wzruszających scen, podkreślając temat wybaczenia dawnych krzywd po latach bólu i rozłąki.
Co więcej, opowieść wprowadza również element nadprzyrodzony. Otoha, niczym dobry duch, pojawia się u boku Takumy w najtrudniejszych momentach.
Bohaterowie
Jednym z najmocniejszych atutów japońskich historii są jednak bohaterowie oraz relacje między nimi. Nie inaczej sytuacja wygląda także w tym tytule, gdzie dla przebiegu fabuły ważna jest nie tylko główna czwórka, ale również sporo postaci pobocznych.
Hirose Takuma
Choć z natury spokojny i uprzejmy, Takuma wykazuje imponującą determinację w obronie przyjaciół i dążeniu do prawdy. Potrafi podejmować trudne decyzje i mierzyć się z przeciwnościami losu. Budzi tym szacunek zarówno wśród mieszkańców wioski, jak i u widza. Jego ograniczona perspektywa wynikająca z braku wzroku stanowi ciekawy zabieg fabularny. Zwłaszcza w obliczu dalszych wydarzeń przestawionych w serialu, których tutaj spoilerować już nie będę.
Kohinata Hayami
Hayami to postać początkowo chłodna, lecz w głębi duszy bardzo wrażliwa i samotna. Doświadczenia, które zgotowała jej społeczność, nauczyły ją tłumić emocje i trzymać innych na dystans. Dzięki wytrwałości i dobroci Takumy, Hayami stopniowo się otwiera. Z nieufnej, zranionej dziewczyny przeistacza się w kogoś, kto potrafi znów zaufać drugiej osobie i zawalczyć o własne szczęście. Jej trudna historia i przemiana, jaką przechodzi pod wpływem miłości oraz przyjaźni, nadają opowieści potężny ładunek emocjonalny i sprawiają, że łatwo zaangażować się w jej los.
Kagura Hinata
Z pozoru uprzejma, przykładna panienka z szanowanej rodziny. Zmaga się z brzemieniem rodzinnych tajemnic i oczekiwań. Zawsze uśmiechnięta i życzliwa, skrywa wewnętrzny konflikt oraz poczucie winy, które stopniowo wychodzą na jaw. Okazuje się, że jej słodka, idealna fasada skrywa wiele bólu, a decyzje podejmowane w imię lojalności wobec rodziny odcisnęły piętno na jej życiu.
Otoha
Otoha wnosi do historii element magii i nadziei. Jest jak promyk światła rozjaśniający mrok dręczący Takumę. Beztroska, radosna i pełna ciepła, a zarazem nie z tego świata. Jej nieprzewidywalne pojawienia się w kluczowych momentach uczą zarówno głównego bohatera, jak i widza, że nawet w najcięższych chwilach może wydarzyć się coś dobrego. Figurowanie Otohy na granicy jawy i snu dodaje również opowieści uroku, a zarazem ma głęboki sens dla fabuły, co w pełni odkrywa finał. Wątki tego typu to jeden z głównych powodów, dlaczego tak bardzo kocham historie, które powstawały w latach 2000. Wiele visual novel wprowadzało wątek nadnaturalny do świata realnego.
Większość z moich ulubionych dzieł zawiera właśnie tego typu zabiegi fabularne. Są nimi choćby Air, Clannad, Kanon, Da Capo, Suzumiya Haruhi no Yuuutsu, Higurashi no Naku Koro ni, Sola lub Ef. Każda z nich miała jakoś wpleciony wątek nadnaturalny, który nie tylko wprowadzał niepowtarzalny klimat, ale dodawał pewną nutę tajemniczości. Niestety w obecnych czasach tego typu storytelling niemal całkowicie zanikł. Bardzo mi tego brakuje, bo to właśnie serie takie, jak wymienione sprawiły, że tak bardzo pokochałem japońskie dzieła. Adaptacja Summer Pockets studia Key (którego recenzja na pewno się tutaj pojawi) mająca właśnie premierę przypomniała mi o tym fakcie i pojawiła się jak światełko w tunelu. Jednak jest to niestety jedynie wyjątek potwierdzający regułę.
Inni bohaterowie
Na drugim planie również nie brakuje wyrazistych postaci. Jedną z nich jest Tabata Yui, początkowo pełniąca rolę antagonistki. Przewodzi rówieśnikom dręczącym Hayami i zdaje się ucieleśniać zbiorową nienawiść wioski. Jej wrogość ma jednak swoje źródło w dawnych krzywdach. Z czasem nawet Yui uczy się, że rozpamiętywanie przeszłości nie prowadzi do niczego dobrego. Gdy uświadamia sobie, że obwinianie Hayami za grzechy jej rodziców jest niesprawiedliwe, dziewczyna przechodzi przemianę i potrafi wyzbyć się nienawiści.
Ciekawostki
Tytuł anime ma znaczenie symboliczne, które warto odczytać. H2O to nie tylko wzór chemiczny wody, stanowi także akronim złożony z pierwszych liter imion trzech głównych bohaterek – Hayami, Hinaty i Otohy. Z kolei podtytuł Footprints in the Sand nawiązuje do znanego wiersza o śladach na piasku, którego pierwsza część zostaje zacytowana w premierowym odcinku serii, a druga część w ostatnim. Ślady na piasku to popularne dzieło alegoryczne, często przytaczane w kontekście chrześcijańskim. Porusza tematy wiary, zaufania wobec wyższej siły oraz obecności Boga w trudnych chwilach. Wiersz opisuje sen pewnej osoby, w którym spaceruje ona z Panem po plaży i widzi odciski stóp w piasku – swoje własne oraz Pana. W najtrudniejszych momentach życia widoczny jest jednak tylko jeden ślad. W zakończeniu wyjaśnione zostaje, że to właśnie w tych ciężkich chwilach Pan niósł tę osobę na rękach.
To nie przypadek, lecz celowy zabieg klamrowy spinający całą opowieść. Motyw odciśniętych w piasku śladów symbolizuje drogę życiową bohaterów. Każdy z nich zostawia po sobie ślad w życiu innych osób. Gdy nadchodzą najtrudniejsze czasy, bohaterowie uczą się, że nie muszą iść przez cierpienie samotnie. Zupełnie jak w przytoczonym w anime wierszu, w chwilach największej próby obok naszych śladów pojawiają się ślady kogoś, kto niesie nas na rękach przez burzę.
H2O ~FOOTPRINTS IN THE SAND~ – Ocena i podsumowanie
H2O: Footprints in the Sand to opowieść, która zaskakuje swoją emocjonalną głębią. W mojej opinii dzieło nieco niedocenione, jak większość historii mających swoje źródła w visual novel. Zaczyna się niewinnie, z czasem przeistacza się w przejmujący dramat o odkupieniu win i sile miłości. Twórcom naprawdę udało się stworzyć historię pełną wzruszeń. Od ciepłych, zabawnych scen aż po momenty, które wyciskają z oczu łzy. Oryginał w postaci visual novel przedstawia jednak wszystkie historie bohaterów o wiele lepiej. Niestety mając do dyspozycji jedynie dwanaście odcinków trudno w pełni oddać wszystkie wydarzenia i wątki pierwowzoru, którego długość to około 30 godzin. Adaptacja ta pozostanie jednak na zawsze w moim sercu. Recenzję piszę po przeczytaniu VN oraz rewatchu. Pierwszy raz tym tytułem miałem do czynienia mniej więcej w roku 2010. Ponowne obejrzenie tylko utwierdziło mnie w przekonaniu, że to nie tylko moja nostalgia sprawiała, że tak dobrze pamiętam ten tytuł.
Natomiast ze swojej strony naprawdę polecam przeczytanie visual novel, jeśli tylko pozwala wam na to czas. Tym bardziej że dwa lata temu pojawiło się fanowskie tłumaczenie.
Finalny werdykt
Final evaluation
Z jakim tłumaczeniem polecam oglądać H2O ~FOOTPRINTS IN THE SAND~?
- Ureshii & F-B – świetne fanowskie tłumaczenie w starym stylu. Pojawia się trochę notek wyjaśniających krótko terminów, z którymi nowy widz mógłby nie być jeszcze zaznajomiony, ale także kwestie specyficzne dla tego tytułu. Sam tekst oddaje to, co wypowiadają bohaterowie. Zdecydowanie godne polecenia.
Galeria
