Shiratori Ryuushi jest młodym artystą, którego marzeniem jest pisanie i tworzenie ilustracji do książek dla dzieci. Dążąc do celów, które sobie postawił, postanawia udać się do Tokio, by odbyć przeszkolenie w tej dziedzinie w jednej z tamtejszych szkół. Zamieszkać ma w posiadłości Narutakisou u swojej dalszej kuzynki, zwanej Aoba Kozue. Na miejscu wita go ona sama w roli właścicielki oraz inni mieszkańcy, którzy żyją ze sobą, jak jedna wielka rodzina, pomagając sobie wzajemne. Chłopak szybko odkrywa, iż są to w większości dość ekscentryczni, jednak bardzo przyjaźni ludzie. Do tego Kozue skrywa pewien sekret. Gdy tylko się czegoś przestraszy, zmienia się diametralnie jej charakter do czasu, aż nie zaśnie…

Oprawa audiowizualna Mahoraba Heartful Days (2005)

Wideo

Gdy tylko zobaczyłem design postaci, od razu się w nim zakochałem. Takie projekty postaci i ogólny styl artystyczny to jedna z tych rzeczy, których brakuje mi najbardziej we współczesnych seriach. Wspaniała gra światłem, mnóstwo detali, rewelacyjne tła genialne cieniowanie. Wisienką na torcie była sama animacja. Dynamiczna, kreatywna i mocno ekspresyjna. Czegoś takiego już w zasadzie nie można zobaczyć – a to kolejna z tych rzeczy, w których zakochałem się na samym początku mojej przygody z japońskimi mediami.

Warto wspomnieć o tym, że grafiki 3D w zasadzie tutaj nie ma. Nawet pojazdy są w pełni ręcznie animowane. Każdy odcinek trzymał równie wysoki poziom, jak te startowe. Nie było nawet jednego momentu, w którym widać jakieś oszczędzanie czasu lub budżetu. Studio J.C. Staff wykonało niesamowicie dobrą robotę przy tej serii.

Dźwięk

W obsadzie występuje mnóstwo bardzo popularnych i utalentowanych nazwisk z tamtych czasów, gdy Mahoraba miało premierę. Weterani z pewnością będą ich kojarzyć (spora część do dziś wykonuje swoją pracę). Horie Yui, Itou Shizuka, Shiraishi Ryouko, Arai Satomi, Asano Masumi, Horiuchi Kenyuu. Po prostu same gwiazdy i najwyższy możliwy poziom. Soundtrack nie tylko idealnie wpasował się w klimat serialu, lecz był na tyle chwytliwy, że na pewno do niego nie raz powrócę. Mahoraba ma tylko jeden opening oraz ending we wszystkich 24 odcinkach. Utwór użyty w czołówce – 大事Da・I・Ji (Daiji Da I Ji) na pewno znajdzie swoje miejsce na moich playlistach.

Fabuła i bohaterowie Mahoraba Heartful Days (2005)

Wstęp

Nie mam pojęcia, dlaczego nie obejrzałem tego 19 lat temu podczas premiery. Nie wiem też, dlaczego tak długo tej serii w ogóle nie znalazłem. Po obejrzeniu, z powodzeniem mogę stwierdzić już na samym początku wpisu, że Mahoraba ma w sobie wszystko, co powinno zrobić go absolutnym klasykiem i pozycją, której po prostu wstyd byłoby nie znać. Z jakiegoś powodu jednak nikt o nim nigdzie nie wspomina.

Krótko o fabule Mahoraba Heartful Days (2005)

Shiratori Ryuushi jest młodym artystą, którego marzeniem jest pisanie i tworzenie ilustrowanych książek dla dzieci. Pragnąc rozwijać swoje marzenia, postanawia udać się do Tokio, by odbyć przeszkolenie w tej dziedzinie w jednej z tamtejszych szkół dla artystów. Tak się składa, że w Tokio ma pewien adres, gdzie może się zatrzymać. Zamieszkać ma w posiadłości Narutakisou u swojej dalszej kuzynki, zwanej Aoba Kozue.

Na miejscu zostaje przez nią serdecznie powitany. Powitali go również inni mieszkańcy, którzy – jak szybko się okazało – żyją ze sobą, jak jedna wielka rodzina, pomagając sobie wzajemne i wspólnie spędzając ze sobą część czasu. Chłopak szybko odkrywa, iż są to w większości dość ekscentryczni, jednak bardzo przyjaźni ludzie. Jeszcze tego samego dnia dowiaduje się, że tego Kozue skrywa pewien sekret. Gdy tylko się czegoś przestraszy, zmienia się diametralnie jej osobowość do czasu, aż nie zapadnie w sen i się przebudzi.

Treść serialu

Mahoroba to na pierwszy rzut oka typowa seria o losach ludzi żyjących wspólnie w jakiejś posiadłości. Najczęściej całkiem obcych sobie ludzi wynajmujące poszczególne pomieszczenia lub pokoje. W tamtych czasach był to bardzo popularny koncept i mnóstwo klasycznych oraz popularnych anime go używało. Choćby Love Hina, Ai Yori Aoshi, Hidamari Sketch czy Maison Ikkoku. Każda z tych serii wykorzystywała go na swój unikalny sposób. Nie inaczej ma to miejsce w Mahoraba.

Anime to jest adaptacją mangi o tym samym tytule. Doskonale łączy ze sobą wątki komediowe, iyashikei i również trochę dramatu czy nawet odrobinę fantasy. Główną siłą podobnych serii jest kreacja bohaterów oraz relacji zachodzących między nimi. Różnorodność charakterów i bardzo indywidualne cechy poszczególnych postaci stanowią bardzo ważne podłoże do późniejszego rozwoju wątków z nimi związanymi. Mahoraba wypełniono po brzegi tak napisanymi bohaterami. Każdy z nich (nawet jeśli chodzi o poboczne role) na w sobie coś unikatowego i łatwego w zapamiętaniu.

Warto w tym momencie wspomnieć, iż mimo posiadania przez Mahoroba wątku głównego, wokół którego wszystkie wydarzenia mają miejsce, sama fabuła raczej nie istnieje – zresztą podobnie, jak w przypadku większości seriali iyashikei. Rzecz jasna – nie oznacza to, że wieje nudą. Absolutnie nie. Z odcinka na odcinek dowiadujemy się nowych rzeczy na temat wielu bohaterów. Niemal każda (nawet drugoplanowa) postać posiada swój dedykowany epizod. Widać wyraźny postęp w rozwoju charakterów. Pojawia się również wiele wzruszających wątków. Jednak najważniejszym z nich jest tajemnica sekretu Kozue i to, co go wywołało.

Bohaterowie

Główny bohater

Shiratori Ryuushi przybywa do Narutakisou, gdyż pragnie zostać ilustratorem książek dla dzieci. Wie, że Kozue to jego daleka kuzynka, jednak nie pamięta, że poznał już ją w przeszłości. Ona sama jednak dobrze pamięta dzień, w którym się poznali, jednak zachowuje to dla siebie. Ryuushi nie potrafi odmówić innym pomocy, przez co często jest wykorzystywany przez mieszkańców Narutakisou. Niestety nie odbija się to pozytywnie na jego wynikach nauczania. Mimo wstępnych obaw, szybko jednak zawiązuje więzy z sąsiadami, szczególnie mając w sercu Kozue.

Mieszkańcy Narutakisou

Aoba Kozue to główna bohaterka, przy okazji właścicielka i gospodyni Narutakisou. Uczęszcza do szkoły średniej dla dziewcząt ze swoją przyjaciółką (Chanohata Tamami), która również wynajmuje pokój w Narutakisou. Jest niezwykle dobroduszna i chętna do pomocy innym. Kozue posiada jednak kilka osobowości, które ujawniają się, gdy dozna silnych emocji (w tym strachu). Każda z nich ma inne cechu charakteru, ale także fryzurę i kolor oczu. Mają jednak jedną cechę wspólną – każda uwielbia umeboshi (kiszone śliwki). Przyczyna jej przypadłości ujawniona zostaje dopiero pod koniec serialu.

Kurosaki Sayako i Asami to samotna matka i jej córka. Żyją skromnie, dorywczo wykonując żmudne prace w domu. Sayako bardzo kocha swoją córkę, jednak jest z natury bardzo leniwa i szybko zniechęca się robienia czegokolwiek. Asami jest jej przeciwieństwem. Mimo życia w biedzie cieszy się z każdej drobnostki, jednocześnie będąc niezwykle pogodnym dzieckiem.

Momono Megumi to studentka, której imprezowanie jest całym sensem życia. Przynajmniej z pozoru, gdyż jej zachowanie ma swoją przyczynę wyjawioną w drugiej połowie serialu. Sęk w tym, że imprezy te urządza w pokoju Shiratori Ryuushi, uniemożliwiając mu naukę i rozwijanie swoich umiejętności. Megumi jest głośna i dość irytująca, jednak przez wszystkich lubiana. Wkłada wiele wysiłku w to, by niepostrzeżenie zbliżyć do siebie Kozue i Ryuushi.

Ostatnim mieszkańcem Narutakisou jest Haibara Yukio oraz jego maskotka Jonny, którą posługuje się do komunikacji z innymi. Jest niespełnionym pisarzem i jedynymi rzeczami, którymi się zajmuje, jest palenie papierosów, łowienie ryb w małym stawie znajdującym się w obrębie posiadłości oraz uczestnictwo w imprezach Megumi. O jego życiu dowiadujemy się najmniej. O ile każdy inny bohater miał swój dedykowany odcinek, przeszłość Yukio pozostaje zagadką.

Inne postacie

Z pobocznych postaci warto wspomnieć o Shirogane Miyabi, czyli nauczycielce sztuki w szkole, do której uczęszcza Ryuushi. Ma ona niezwykłą osobowość i kreuje się na Yamato Nadeshiko, czyli idealny obraz klasycznej japońskiej kobiety. Pasuje to idealnie do zawodu, który wykonuje i nadaje jej autorytetu. Nie dostaje ona sporo czasu antenowego, jednak z jakiegoś powodu, mocno zapada w pamięci. Ważną postacią jest również Minazuki Mahiru. Dziewczyna z bogatej rodziny, która z jakiegoś powodu mocno chce zbliżyć się do Asami i Sayako.

Oprócz tego przewija się jeszcze mnóstwo innych mniej lub bardziej ważnych dla całości bohaterów. W tym znajomi Ryuushi ze szkoły lub cała rodzina Minazuki i intryga związana z nimi oraz Sayako i Asami.

Różności

W serialu pojawia się sporo nawiązań do innych anime, mangi i visual novel z tamtych czasów (między innymi To Heart, czy Shuffle!). Warto też wspomnieć o youkai zwanym Nurikabe (塗壁), który pojawia się dosłownie wszędzie. Łącznie z animacją openingu. Jego nazwa tłumaczy się jako gipsowa ściana i mówi się, że objawia się jako niewidzialna ściana, która utrudnia lub wprowadza w błąd podróżnych idących nocą. Symbolizuje ona z pewnością blokadę świadomości Kozue. Występują one dokładnie w takich kolorach jak oczy bohaterki podczas poszczególnych zmian osobowości.

Nazwiska wszystkich głównych bohaterów zwierają w sobie kanji, które oznaczają kolory, które pasuje do ich osobowości. Shiratori (白鳥) – biały, Aoba (蒼葉) – bladoniebieski, Akasaka (赤坂) – czerwony, Chanohata (茶ノ畑) – brązowy, Midorikawa (緑川) – zielony, Kanazawa (金沢) – złoty, Kurosaki (黒崎) – czarny, Konno (紺野) – fioletowy, Momono (桃乃) – różowy, Haibara (灰原) – szary, Shirogane (銀) – srebrny.

Mahoraba Heartful Days (2005) – Ocena i podsumowanie

Mahoraba po raz kolejny uświadomiło mi, że coś, za co pokochałem japońską popkulturę będące jeszcze mocno obecne w latach 2000, niestety jest już obecnie niemal bezpowrotnie utracone. Nie oznacza to, że współczesne anime są beznadziejne (co zresztą widać w moich wpisach o seriach sezonowych). Chodzi bardziej o specyficzny klimat, ciepło, nieprawdopodobną wręcz wolność artystyczną i pasję ludzi, która dosłownie wylewa się z ekranu. Pomagał w tym również design postaci i o wiele bardziej kreatywne podejście do animacji postaci oraz ich emocji. Trochę trudno to wyrazić w słowach ludziom, którzy nie zjedli zębów na starszych japońskich dziełach (jednocześnie niebędących mainstreamem na zachodzie – to muszę mocno i stanowczo zaznaczyć).

W tym momencie nie pozostaje mi nic innego, jak polecenie tego ukrytego klejnotu. Szczególnie miłośnikom takich klimatów – w tym przypadku to absolutnie obowiązkowa pozycja.

Finalny werdykt

Final evaluation

Z jakim tłumaczeniem polecam oglądać Mahoraba Heartful Days (2005)?

• Froth Bite – zdecydowanie najlepsza dostępna opcja. Fansuby jak za starych dobrych czasów. Pojawia się sporo użytecznych notek. Nawet dla starych wyjadaczy – sam dowiedziałem się kilku nowych rzeczy, które by mi umknęły bez tego.

Galeria