SELECTION PROJECT

Selection Project to ogólnokrajowy konkurs dla dziewczyn pragnących zostać idolkami. Miyama Suzune od dzieciństwa pragnęła występować na scenie wzorując się na Amazawie Akari – legendarnej idolce, która zginęła w nieszczęśliwym wypadku. W końcu udało się jej spełnić jedno ze swych marzeń – zakwalifikowała się do finału regionalnej części eliminacji 7 edycji Selection Project. Suzune staje jednak przed trudnym zadaniem, udowodnić musi, iż głos i charyzma pozwolą na pokonanie trzech rywalek…

Czy polecam po pierwszym odcinku? Nie do końca – zacznę od plusów – jakość rysunku, tła, animacja, aktorki głosowe – wszystko to naprawdę stoi na wysokim poziomie. Jest to jednak muzyczna seria i to, co usłyszałem w odcinku startowym… może inaczej – chyba jeszcze nie słyszałem w muzycznej serii anime czegoś robionego tak na siłę. Aranżacja i kompozycja pozbawione są jakiejkolwiek kreatywności. Oby to była tylko kwestia pierwszego odcinka (choć na logikę – w pierwszym odcinku twórcy powinni pokazać coś co by zachęciło). O samej fabule nie mogę zbyt wiele powiedzieć, ten plot twist pod koniec odcinka dał nadzieję na coś ciekawego, jednak sam styl reżyserii i narracji sprawiał wrażenie bardzo chaotycznego. Oczywiście nie skreślam tej serii ze względu na muzykę – chętnie zobaczę jak potoczą się dalej losy Suzune, lecz na chwilę obecną podchodzę do tego tytułu z rezerwą.

Czy polecam po ostatnim odcinku? Tak – wspomniałem już o tym wyżej – muzycznie niestety było po prostu źle. Jedyny utwór, który mi się spodobał to ten w wykonaniu SuzuRena z ostatniego odcinka. Wielkim zawodem było również dla mnie użycie kawałka z openingu (który delikatnie mówiąc mnie drażnił). Miałem nadzieję, że coś nowego będzie. Jednak cała reszta wypadła po prostu bardzo dobrze. Zaczynając od oprawy wizualnej – świetna robota. Nawet wstawki z występami na scenie bohaterek zrealizowane w 3D dało się oglądać (do tego widać było, iż nie robiono tego na odwal – z pewnością użyty był mocap) – a taki komentarz z mojej strony do elementów 3D to jest rzadkość. Projekty postaci były śliczne, dbałość o szczegóły ogromna. Świetna praca aktorek głosowych no i postacie zwyczajnie dało się lubić. Finalna ocena: 7/10.

• Powrót do listy tytułów

Tsuki to Laika to Nosferatu / 月とライカと吸血姫

Pod koniec II Wojny Światowej, świat dzieli się na dwa supermocarstwa – Federalną Republikę Zirnitra na wschodzie oraz Zjednoczone Królestwo Arnack na zachodzie. Oba kraje obrały sobie za cel podróże kosmiczne. W roku 1960 przywódca Republiki – Gergiev – ogłasza program lotów w kosmos z udziałem ludzi, który miałby wznieść człowieka ponad Ziemską atmosferę po raz pierwszy w historii. Ma on jednak świadomość, iż porażka spowodowałaby ośmieszenie jego mocarstwa, dlatego powołuje tajny projekt o nazwie Nosferatu, którego zarządcą ma być jeden z kandydatów na astronautę – Lev Leps. Projekt zakłada wysłanie wampirzycy Iriny Luminesk jako pilota testowego, co zapobiegnie oskarżeniom o eksperymentowaniu z udziałem ludzi…

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – już sam PV mnie dość zaciekawił, jednak sam odcinek trwał jakby pięć minut. W niektórych scenach tania animacja 3D pojazdów trochę w oczy raziła, lecz cała reszta mocno nadrabiała ten aspekt. Szykuje się bardzo porządna seria i nie mogę doczekać się kolejnych odcinków.

Czy polecam po ostatnim odcinku? Tak – Tsuki to Laika to Nosferatu spodobało mi się już od pierwszego odcinka, jednak im dalej tym świat, bohaterowie i historia stawały się jeszcze bardziej bogate. Miejscami było widać problemy z upchnięciem materiału źródłowego do dwunastu odcinków, jednak nie uważam, by było to istotnym problemem dla kogoś, kto nie czytał LN. Zakończenie troche mnie zaskoczyło (szczerze mówiąc na plus), byłem przygotowany na znacznie inny bieg wydarzeń. Finalna ocena 8.5/10.

• Powrót do listy tytułów

Mushoku Tensei: Isekai Ittara Honki Dasu 2 / 無職転生 ～異世界行ったら本気だす～ 2

Trzydziestoczteroletni mężczyzna ginie w wypadku samochodowym ratując nieznajomego. Pogodzony ze śmiercią odzyskuje jednak świadomość jako noworodek w kompletnie nieznanym mu świecie, gdzie używanie magii jest na porządku dziennym. Korzystając z tego, iż udało mu się zachować wspomnienia z poprzedniego życia, od dziecka zaczyna trenować sztukę magiczną. Gdy rodzice odkrywają jego talent, postanawiają natychmiast zatrudnić potężnego nauczyciela magii by pomógł ich synowi rozwijać umiejętności. Owym magiem okazuje się młoda dziewczyna – Roxy Migurdia. Sezon 2.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – tutaj to w zasadzie formalność. Wyczekiwałem kontynuacji od końca sezonu zimowego. Cieszy mnie, że nie było obsuwy (tak jak na przykład z Date A Live IV). Wszystko co mnie zachwyciło zimą w tej serii jest obecne również teraz. Czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki.

Polecam nieco poprawione napisy od MTBB (2 ścieżka napisów), lepsza opcja niż oficjalne od Funimation.

Czy polecam po ostatnim odcinku? Tak – tutaj bez żadnego zaskoczenia, jedna z najlepszych serii tego roku. Już w tym momencie nie mogę się doczekać kontynuacji. Fenomenalna robota pod każdym możliwym względem – dokładnie tak jak pierwsza część, która miała premierę na początku roku. Finalna ocena: 10/10.

• Powrót do listy tytułów

Komi-san wa, Comyushou desu / 古見さんは、コミュ症です。

Tadano Hitohito zaczyna naukę w nowej szkole. Podekscytowany faktem, że w końcu będzie mógł zacząć od nowa i poznać nowych znajomych, pełen optymizmu udaje się na pierwsze zajęcia. Zauważa on piękną dziewczynę z długimi włosami przy szafkach na buty, która bez słowa zabija go wzrokiem. Jak się szybko okazuje, Komi Shouko – bo tak jej na imię, ląduje z nim w tej samej klasie. Żeby tego było mało – zajmuje miejsce naprzeciwko. Hitohito próbuje ponownie nawiązać dialog z Shouko po zajęciach i odkrywa, iż jej nastawienie nie wynika ze złej woli, tylko z jej ekstremalnej nieśmiałości, która nie pozwala dziewczynie nawet na wypowiedzenie prostych słów. Shouko otwiera się przed Hitohito i zaczyna opisywać swoje przeżycia z poprzedniej szkoły na tablicy w ich klasie. W ten sposób szybko zawiązuje się między nimi przyjaźń. Chłopak zobowiązuje się jej pomóc w nawiązaniu wielu znajomości, jednak zważając na fakt, iż ich klasa składa się z bardzo specyficznych ludzi, nie będzie to łatwym zadaniem…

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – prawdę mówiąc nie spodziewałem się czegoś tak dobrego. Zaczynając od samej animacji – ponieważ OLM odwaliło tutaj kawał wspaniałej roboty, zarówno pod względem wspomnianej animacji jak i ogólnie całej oprawy wizualnej. No i Koga Aoi w głównej roli. Reżyseria obrazu niesamowicie współgra z reżyserią dialogów oraz dźwięku (zarówno muzyki jak i aktorów głosowych). Świetne utwory w openingu i endingu. Nie mogę się doczekać kolejnych odcinków.

Seria niestety ma ekskluzywną licencję na Netflix. Dlatego dobrego oficjalnego tłumaczenia raczej na pewno do niej nie będzie (a fanowskiego pewnie podejmie się ktoś pokroju commie, także polecić tego tak czy inaczej nie będę mógł – jak coś się zmieni to dam znać tłumaczenie od Neuro-C wygląda przyzwoicie), dlatego zdecydowałem się na oglądania w całości po japońsku (na szczęście japońskie napisy są dostępne, więc problem występujący w większości serii zniknął).

Czy polecam po ostatnim odcinku? Tak – choć mimo wszystko całość stała się w pewnym momencie dość wtórna. Spodziewałem się czegoś znacznie lepszego i chyba czytelnicy mangi, którzy mówili,że pierwsze kilka rozdziałów to najlepsza część historii mieli rację. Zapowiedziano również drugi sezon na wiosnę 2022. Finalna ocena: 7/10

• Powrót do listy tytułów

Taishou Otome Otogibanashi / 大正処女御伽話

Shima Tamahiko to najmłodszy syn bardzo wpływowej rodziny Shima. Wychowywał się w dostatku, jednak bardzo często brakowało mu bliskości z najbliższymi. Pewnego dnia uczestniczy w wypadku, w którym ginie jego matka a on sam wskutek urazu traci władzę nad prawą ręką. Ojciec się go wyrzeka, gdyż uważa, iż przeniesie on wstyd jego rodzinie i wysyła go do górskiej posiadłości umiejscowionej daleko w górach. Tamahiko traci sens życia i popada tam w głęboką depresję. Jednej nocy słyszy pukanie do drzwi. Po otwarciu widzi młodą dziewczynę, która przedstawia się jako Tachibana Yuzuki i informuje go o tym, iż kupił ją jej ojciec by została jego żoną. Poprzez pozytywne nastawienie i niewyobrażalną życzliwość oraz troskliwość z jej strony chłopak powoli zaczyna odzyskiwać wiarę w siebie…

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – jestem po prostu zachwycony całością. Rewelacyjna realizacja, świetna oprawa wizualna oraz reżyseria. Genialne aktorstwo głosowe oraz ścieżka dźwiękowa. Mistrzowskie ukazanie relacji między głównymi bohaterami. Na pewno będzie to jeden z moich ulubionych tytułów tego sezonu, a możliwe nawet, że roku. Czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki.

Polecam napisy od grupy Chihiro.

Czy polecam po ostatnim odcinku? Tak – jedna z najlepszych premier sezonu. Genialnie zrealizowany wątek romansu, świetnie napisani bohaterowie i niesamowity klimat. Finalna ocena: 9/10

• Powrót do listy tytułów

Senpai ga Uzai Kouhai no Hanashi / 先輩がうざい後輩の話

Igarashi Futaba niedawno zaczęła pracę w nowej firmie. Ma ona jednak kompleks odnośnie swojego wzrostu, gdyż – w jej mniemaniu – ludzie nie traktują jej poważnie. Na dodatek w biurze musi współpracować z mężczyzną o zwanym Takeda Harumi, który jest jej odwrotnością – wysokim, dobrze zbudowanym o głębokim i donośnym głosie. Po pewnym czasie, mimo poirytowania dziewczyna zauważa jednak, że Harumi robi wszystko by czuła się komfortowo w nowym miejscu pracy, biorąc nawet jej błędy na siebie.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – właśnie za takie seriale kocham studio Doga Kobo. W pierwszym odcinku pokazali wszystko co potrafią najlepiej. W obsadzie jest Hayami Saori, Koga Aoi i nawet Horie Yui (niestety w dalszoplanowej roli), więc dla samych aktorów głosowych warto dać tej serii szansę. Oprawa wizualna również zachwyca – szczególnie płynna animacja i świetny design postaci. Zapowiada się całkiem ciekawa komedia z wątkiem romansu (prawdopodobnie nawet dwoma). Czekam z niecierpliwością na kolejne odcinki!

Czy polecam po ostatnim odcinku? Tak – kolejna wspaniała seria od Doga Kobo. Genialna charakteryzacja, ciekawy setting, mistrzowskie aktorstwo głosowe. Liczę mocno na drugi sezon. Finalna ocena: 8.5/10

• Powrót do listy tytułów

Kaginado / かぎなど

Seria zrealizowana w krótkim, trzyminutowym formacie przedstawiająca interakcje między bohaterami rysowanymi w wersji chibi z różnych visual novel studia Key.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – zazwyczaj nie opisuję shortów, ale to jest pozycja obowiązkowa dla każdego fana studia Key. Nie polecam jednak oglądania, jeśli nie czytaliście (lub choć oglądaliście) ich powieści wizualnych, ponieważ zawiera kluczowe spoilery. Całość zrealizowano naprawdę estetycznie, zadbano o to, by większość aktorów głosowych zostało niezmienionych no i tony nostalgii. Szkoda tylko, że odcinki mają tylko trzy minuty.

Polecam napisy od grupy Nyanpasu.

Czy polecam po ostatnim odcinku? Nie do końca – odniosłem wrażenie, że całość była tworzona trochę na siłę. W wielu miejscach humor dość wymuszony. Nie podobał mi się też fakt, że kluczowe (bardzo emocjonalne) sceny tytułów studia Key były obierane w żarty. Finalna ocena: 6.5/10

• Powrót do listy tytułów

Sekai Saikou no Ansatsusha, Isekai Kizoku ni Tensei suru / 世界最高の暗殺者、異世界貴族に転生する

Najlepszy płatny zabójca na Ziemi kończy właśnie ze swą wspólniczką ostatnią misję i planuje przejść na emeryturę. Niestety organizacja dla której pracował postanawia się ich pozbyć przez zestrzelenie samolotu w którym się .znajdowali Mężczyzna budzi się w zaświatach przywitany przez piękną boginię, która proponuje mu odrodzenie w nowym świecie w zamian za drobną przysługę – ma on zabić bohatera, którego zadaniem jest zabicie władcy ciemności. Oferuje mu dodatkowo sporo benefitów, w tym dobranie umiejętności magicznych według jego upodobań oraz zachowanie wspomnień z poprzedniego życia. Były zabójca postanawia przyjąć propozycję. Rodzi się w prestiżowej rodzinie zabójców jako Lugh.

Czy polecam po pierwszym odcinku? Tak – anime zostało mi polecone przez kilka osób. Przyznam się szczerze, iż całość wydawała mi się zbyt wtórna gdy wybierałem jesienne tytuły do oglądania. Dałem jej jednak szansę i pochłonąłem wszystkie siedem odcinków dostępnych na ten moment na jedno posiedzenie. Silverlink oraz Studio Palette zasługują na słowa pochwały jeśli chodzi o oprawę wizualną. Jest naprawdę dobrze (pomijając kilka scen gdzie użyto mocno dającej po oczach grafiki 3D). Ilość detali i płynność animacji zachwycają. W obsadzie się takie nazwiska jak Tamura Yukari, Ueda Reina oraz Shimoji Shino, czyli jedne z moich ulubionych aktorek głosowych. Fabuła trzyma poziom i mocno angażuje.

Polecam napisy od grupy Nyanpasu.

Czy polecam po ostatnim odcinku? Tak – końcówka zostaje mocno otwarta, jednak zakończenie tego sezonu mocno sugeruje, że zobaczymy prędzej czy później kontynuację. Całość niemiłosiernie wciągała, wszystkie bohaterki dały się lubić, wygrała moja faworytka (co się często nie zdarza). Fabuła również była ciekawa jak na serię tego typu. Rzecz jasna nie pogardzę kontynuacją. Finalna ocena: 8.5/10

• Powrót do listy tytułów